Naar het einde van de wereld en weer terug
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
23 November 2014 | Argentinië, San Carlos de Bariloche
Hola amigos!
Wat een reis, Zuid-Amerika heeft zoveel verschillende landschappen en weersomstandigheden! Van 34 graden in Buenos Aires richting de 0 in het zuiden, en van zon naar regen en sneeuw, en dat soms op een dag. Buenos Aires heb ik met pijn in mijn hart verlaten. Ik heb er een heerlijke tijd gehad en hele leuke mensen ontmoet. Ik moet zeker een keer terug! Halverwege mijn laatste lesweek zijn Annemarie en Chantal aangekomen en hebben we genoten van BA. Gelukkig hebben ze in die vier dagen geen alfajoresverslaving gekregen, maar voor mij was het wel even zwaar na vertrek! Naast de 'higlights' te hebben gezien, hebben we lekker biertjes gedronken in de zon, twee avonden achter elkaar een heerlijke hamburger op, zaterdagnacht lekker gedanst en waren we zondag uiteraard present op de feria de San Telmo! Het was weer geweldig en we kwamen tijd te kort. Ik heb er met twee (oude) mannen de tango mogen dansen, dat was nog even genieten ;). Hoewel, de laatste hield me wel heel stevig vast. Toen hij me ten dans vroeg zei ik dat ik maar een beetje de tango dans. Zijn reactie: "Do you hear the music? And do you know how to embrace a man?" Haha, nou dan kwam het goed. Viespeuk ;).
Volgende bestemming was Ushuaia, el fin del mundo. Na vier uur vliegen en een heftige, misselijkmakende landing, kwamen we aan in dit ondanks de lente koude oord. Bij het verlaten van het vliegveld kwam ons een frisse wintersportlucht tegemoet. Lekker na het hete en soms beklemmende BA! Als ontdekkingsreizigers hebben we het Beaglekanaal bevaren. Okee niet echt, meer als een van de zoveel mensen op de catamaran... Maar de ervaring was er niet minder om! Het was een hele mooie zonnige dag, met wel een ijzige wind. We kwamen langs eilandjes vol vogels, zeeleeuwen, een oude vuurtoren en de klapperrrr.... pinguins! Daar kan je naar blijven kijken haha, geweldige beesten. Aan het einde van de bootrit werden we verwacht bij Estancia Harberton, een soort ranch. Bijzondere plek en lekker uitgewaaid! Bizar dat er mensen waren en zijn die besloten om daar te gaan wonen. Nog een leuk weetje, vroeger woonde er in die streek een stam die bijna naakt rondliep, omdat ze dachten dat natuurlijke olien van de huid beter beschermden dan kleding. Gekken! 's Avonds hebben we sushi afgehaald, dat moet de meest verse sushi ooit zijn die we hebben gegeten, mmm! De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt door Vuurland. Het was een koude bewolkte dag, waardoor de kleuren van het bos en het water wat minder goed uitkwamen, maar we waren wel lekker gezond bezig ;).
Hierna begon het bussen weer! Na een maand langafstandsbusloos in BA kon ik er weer tegenaan. Na van 06.00 tot 21.00 in bussen te hebben gezeten (en met het meest saaie, platte, dorre uitzicht ooit) en irritante grenscontroles te hebben gehad, zijn we aangekomen in Puerto Natales (Chili dus). Van daaruit zijn we naar national park Torres del Paine gegaan, waar we wederom zijn verwend met het zien van bijzondere dieren! Ontelbare hoeveelheden lama's, her en der een struisvogel, een vossensoort en heel wat condors. De bergpieken, azulblauwe meren, uitgestrektheid en veranderend weer (vier seizoenen in een dag zeggen ze, het kwam bij mij vooral over als herfst of winter) waren erg indrukwekkend.
Een van de meest indrukwekkende dingen die ik heb gezien was de enorme gletsjer Perito Moreno bij El Calafate. Zo ver als je kon kijken zag je ijs. Je kon wandelen langs de gletsjer en erg dichtbij komen. Af en toe klonk er een bulderend onweersgeluid, wat ijs was dat naar beneden viel. We hebben ons er wel een paar uur vermaakt! En toen het zonnetje door de wolken heen kwam, kon het al helemaal niet meer stuk.
En nog was het niet klaar met de natuur, na het bezoek aan de gletsjer zijn we doorgegaan naar El Chalten, een populaire bestemming voor wandelaars en klimmers (en vogelaars :p). We hadden een gezellig hostel daar en zijn er lekker drie dagen gebleven. Twee dagen een dagtocht gemaakt, waarvan er een leidde naar een prachtig uitzicht op de Fitz Roy piek. Het was even heftig, vooral het laatste uur naar de top was behoorlijk stijl omhoog, maar het uitzicht maakte alles goed! Snotterend en hijgend hebben we de berg beklommen (Chant en ik vooral, Annemarie ontpopte zich tot een ware berggeit), waarbij er met gemak een wc-rol doorheen werd gejaagd (ik had een wc-rol in mn jaszak, en chant had de afval 'snotterzak' met de volgesnoten zakdoeken, jam jam).
En nu zijn we in Bariloche, na weer bijna 24 uur in een veel te hete stinkbus ;)! Wederom zijn we erg sportief bezig, gisteren hebben we een hele mooie toch gemaakt langs de meren hier, berg op berg af. Dat voelden we wel in onze beentjes! Behalve Chantal misschien, fietsfanaat ;). De calorieen vliegen er helaas ook snel aan, we hebben hier al gekaasfondued, en vandaag staat een chocoladefondue op het menu, aangezien Bariloche de chocoladestad is van Argentinie. Later op de middag vertrekken we naar Mendoza, onze laatste bestemming alweer in Argentinie. Daarna vertrek ik naar Bolivia en gaan Chantal en Annemarie naar Chili, en naar huis... maar nu nog niet! We gaan nog even genieten.
Liefs!
-
23 November 2014 - 14:40
MJ:
Hahhahah wat een heerlijk gedetailleerd verhaal weer ier, vooral de zak met snotterzakdoekjes vond ik zelf erg tot de verbeelding spreken ;) Heel veel plezier nog!! :) xx -
23 November 2014 - 15:23
Jolijn:
Jaaaaa! Weer een verhaal van hier is ier :D
Jullie zijn echte natuurchicks zeg! Geniet van die laatste week met elkaar,
kroeeeel! -
23 November 2014 - 15:30
Romy:
Lekker genieten daar, mooi verhaal. Ik had de foto's al bewonderd, veel plezier nog even met elkaar;) liefs -
23 November 2014 - 19:21
Lisanne:
Ooooh ik lees jouw verhalen vaak met een grote lach op mijn gezicht! Heerlijk ier:)
Ik hoop dat je zulke mooie avonturen mee blijft maken! (En zo mag ik de fantastische verhalen blijven lezen haha)
Pas goed op jezelf xx -
05 December 2014 - 18:59
"Tante Wil":
Lieve Ier, even een mailtje uit het land van Witte Piet en Zwarteklaas. Vanavond is het hier zo ver. Vol verwachting klopt ons hart, uitgezonderd op de v. Dordt tot Medlerstr. Helaas zijn de kinderen daar niet thuis. Dus..... wordt dat adres overgeslagen dit jaar.
Wat zal het gek voor jou zijn vandaag. Waar je nu zit vieren ze natuurlijk geen sinterklaas, maar jij zal vast wel een ander feestje versieren, jou kennende. Leuk dat je weer zo veel nieuwe ervaringen opdoet. Ik ben al benieuwd naar je foto's. Voorspoedige reis verder. Kijk uit naar de volgende mail.
Lieve groetjes, tante Wil -
11 December 2014 - 17:04
Diewertje:
Iris, wat een leuk verhaal weer!! We zijn je nog niet vergeten en willen alles in real-life horen, dus in februari staat er een borrel/etentje op de planning met de griffiers (dan weet je dat vast hehe). Iig niet te dicht op onze verjaardagen, al mogen die dan natuurlijk wel gevierd worden ;) Geniet van Bolivia! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley