Of course, my horse
Blijf op de hoogte en volg Iris
10 Oktober 2014 | Brazilië, Foz do Iguaçu
Olaaaa!
Ons Braziliaanse avontuur zit er al bijna op. Morgen neemt Lilian het vliegtuig terug naar Nederland en pak ik de bus naar Buenos Aires. Wat gaat de tijd toch snel (when you're having fun ;)).
In Rio heeft de favela tour indruk gemaakt. We waren een beetje huiverig voor wat we zouden gaan zien, vooral omdat onze gids in het busje waarschuwde dat we vooral geen foto's moesten maken van mannen met geweren. Zolang we dat niet deden was er niets aan de hand, want deze mannen bekommerden zich niet om toeristen, maar om veel grotere dingen (drugs). Enigszins angsthazerig kwamen we dus het busje uit, maar kwamen er al gauw achter dat daar ook gewoon mensen wonen die hun ding doen en heel aardig zijn. De gids was erg goed - beter dan het iets te enthousiaste Argentijnse meisje de dag ervoor in het centrum van Rio - en vertelde veel over wat er allemaal mis is in Brazilie. Zoveel natuurlijke rijkdommen, maar een groot probleem, namelijk corrupte politici. Voordat jullie afhaken zal ik het gaan hebben over het nachtleven in Rio. Het laatste nachtje hebben we geslapen in de wijk Santa Theresa, dat naast Lapa ligt, the place to be op vrijdag en zaterdagnacht. Daar zijn we erachter gekomen dat 5,5 caipirinha in een kort tijdsbestek te veel is voor onze lever. We wisten de weg naar ons hostel gelukkig nog te vinden en zijn daar heerlijk in slaap gevallen. Totdat ik wakker werd en besefte dat onze wekker niet was afgegaan/was uitgezet... 7.15 en ons busje naar Ilha Grande kon er elk moment zijn! Als een gek aangekleed, her en der wat spullen laten liggen, en brak het busje in gekropen. Het toeval wil dat ik naast mij een caipirinha heb staan, heel lief gekregen van de jongen van het hostel, maar ik krijg m niet weg. Eens kijken of ik 'm zo subtiel kan wegspoelen. Goed, wij in dat busje, weer lekker doorgeslapen, maar vervolgens kwam de boot. En niet zomaar een boot, een grote wiebelboot over een onrustige zee. Ik ben al niet zo'n held met boten, maar dit was wel wat te veel gevraagd. Vreselijke tocht. Onze mooie kamer met balkon en hangmat met uitzicht over de baai maakte wel een hoop goed. We zijn neergeploft op het strand en besloten nooit meer alcohol te drinken.
De volgende dag waren we natuurlijk zo fris als een hoen en hebben we een tocht over het eiland gemaakt naar wederom hele mooie stranden. 12 km heen en 12 terug door de jungle. Berg op berg af, de zeven heuvelen zijn er niks bij! Erg genoten! Behalve het laatste stukje op de terugweg, toen was het niet meer zo leuk. Gelukkig was het feit dat het eind van de middag was genoeg reden om door te blijven lopen. Dat geritsel is overdag soms al eng (vooral voor Lil die werkelijk van alles schrikt ;)), maar als het donker is... Overigens was het een duidelijk pad met zelfs bordjes her en der en waren we niet de enige die er liepen, maar wel de enige die niet werden ingehaald ;).
Volgende stop was Paraty, een prachtig koloniaal stadje vol witte huisjes met gekleurde kozijnen. Daar hebben we een langgekoesterde droom in vervulling laten gaan, namelijk paardrijden in Brazilie! We werden opgehaald door Raul, een wonderlijk figuur in een eend, die hij ook beschouwde als een van zijn paarden. Hij kletste de oren van onze kop. De helft van de tijd begrepen we niet waar hij het over had. Wel zijn we fan van zijn favoriete uitspraak: 'Of course my horse!' Nog wat zinnen uit zijn mond om het beeld wat completer te maken: 'I'm from the mountain.' 'The tree is my house, and it is their (van de paarden, red. :p) shadow.' 'You're a butterfly now!' Wij dat paard op, eerst een beetje onwennig, maar al snel voelden we ons echte bazen en luisterden de paarden aardig naar ons. Vooral het oversteken van de rivier gaf een echt cowboy gevoel. Ik was erg blij met Sheroo haha, lief beest. Het was overigens wel duidelijk voor wie Raul ging, hij zei tegen Lil dat ze mooi haar had. Vijf seconden later keek hij naar mij: 'You too.' Suuuure hahaha.
De bustocht hier naar Foz de Iguazu was weer een pittige. Eerst 6 uur naar Sao Paolo. Daar aangekomen kwamen we erachter dat we voor Iguazu naar een ander busstation moesten... Metro in, metro uit. Maar daar kwam de meevaller: een bus voor onze geplande bus was vertraagd, dus we konden eerder weg! Toch fijn dat je 23 uur onderweg bent in plaats van 25. Morgen nog 20 uur in de bus naar Buenos Aires en dan heb ik het voorlopig helemaal gehad met bussen. De watervallen waren erg indrukwekkend! Wel jammer dat zoveel (lelijk geklede) mensen je voor de voeten lopen, maar dat heb je met grote toeristische attracties. We verbaasden ons vooral over de vele leggings en volledig bedekten Aziaten, terwijl het 35 graden is. Maargoed, ieder z'n ding! Minstes zo vermakelijk waren de wasberen die het eten van je bord of uit je tassen haalden als je niet oplette. En de vele aapjes, voor de kenners meneer Nilsons.
Bedankt voor alle lieve berichtjes bij mijn vorige verhaal! Het volgende zal in het Spaans zijn, hoop niet dat dat een probleem is.
Liefs!
Ons Braziliaanse avontuur zit er al bijna op. Morgen neemt Lilian het vliegtuig terug naar Nederland en pak ik de bus naar Buenos Aires. Wat gaat de tijd toch snel (when you're having fun ;)).
In Rio heeft de favela tour indruk gemaakt. We waren een beetje huiverig voor wat we zouden gaan zien, vooral omdat onze gids in het busje waarschuwde dat we vooral geen foto's moesten maken van mannen met geweren. Zolang we dat niet deden was er niets aan de hand, want deze mannen bekommerden zich niet om toeristen, maar om veel grotere dingen (drugs). Enigszins angsthazerig kwamen we dus het busje uit, maar kwamen er al gauw achter dat daar ook gewoon mensen wonen die hun ding doen en heel aardig zijn. De gids was erg goed - beter dan het iets te enthousiaste Argentijnse meisje de dag ervoor in het centrum van Rio - en vertelde veel over wat er allemaal mis is in Brazilie. Zoveel natuurlijke rijkdommen, maar een groot probleem, namelijk corrupte politici. Voordat jullie afhaken zal ik het gaan hebben over het nachtleven in Rio. Het laatste nachtje hebben we geslapen in de wijk Santa Theresa, dat naast Lapa ligt, the place to be op vrijdag en zaterdagnacht. Daar zijn we erachter gekomen dat 5,5 caipirinha in een kort tijdsbestek te veel is voor onze lever. We wisten de weg naar ons hostel gelukkig nog te vinden en zijn daar heerlijk in slaap gevallen. Totdat ik wakker werd en besefte dat onze wekker niet was afgegaan/was uitgezet... 7.15 en ons busje naar Ilha Grande kon er elk moment zijn! Als een gek aangekleed, her en der wat spullen laten liggen, en brak het busje in gekropen. Het toeval wil dat ik naast mij een caipirinha heb staan, heel lief gekregen van de jongen van het hostel, maar ik krijg m niet weg. Eens kijken of ik 'm zo subtiel kan wegspoelen. Goed, wij in dat busje, weer lekker doorgeslapen, maar vervolgens kwam de boot. En niet zomaar een boot, een grote wiebelboot over een onrustige zee. Ik ben al niet zo'n held met boten, maar dit was wel wat te veel gevraagd. Vreselijke tocht. Onze mooie kamer met balkon en hangmat met uitzicht over de baai maakte wel een hoop goed. We zijn neergeploft op het strand en besloten nooit meer alcohol te drinken.
De volgende dag waren we natuurlijk zo fris als een hoen en hebben we een tocht over het eiland gemaakt naar wederom hele mooie stranden. 12 km heen en 12 terug door de jungle. Berg op berg af, de zeven heuvelen zijn er niks bij! Erg genoten! Behalve het laatste stukje op de terugweg, toen was het niet meer zo leuk. Gelukkig was het feit dat het eind van de middag was genoeg reden om door te blijven lopen. Dat geritsel is overdag soms al eng (vooral voor Lil die werkelijk van alles schrikt ;)), maar als het donker is... Overigens was het een duidelijk pad met zelfs bordjes her en der en waren we niet de enige die er liepen, maar wel de enige die niet werden ingehaald ;).
Volgende stop was Paraty, een prachtig koloniaal stadje vol witte huisjes met gekleurde kozijnen. Daar hebben we een langgekoesterde droom in vervulling laten gaan, namelijk paardrijden in Brazilie! We werden opgehaald door Raul, een wonderlijk figuur in een eend, die hij ook beschouwde als een van zijn paarden. Hij kletste de oren van onze kop. De helft van de tijd begrepen we niet waar hij het over had. Wel zijn we fan van zijn favoriete uitspraak: 'Of course my horse!' Nog wat zinnen uit zijn mond om het beeld wat completer te maken: 'I'm from the mountain.' 'The tree is my house, and it is their (van de paarden, red. :p) shadow.' 'You're a butterfly now!' Wij dat paard op, eerst een beetje onwennig, maar al snel voelden we ons echte bazen en luisterden de paarden aardig naar ons. Vooral het oversteken van de rivier gaf een echt cowboy gevoel. Ik was erg blij met Sheroo haha, lief beest. Het was overigens wel duidelijk voor wie Raul ging, hij zei tegen Lil dat ze mooi haar had. Vijf seconden later keek hij naar mij: 'You too.' Suuuure hahaha.
De bustocht hier naar Foz de Iguazu was weer een pittige. Eerst 6 uur naar Sao Paolo. Daar aangekomen kwamen we erachter dat we voor Iguazu naar een ander busstation moesten... Metro in, metro uit. Maar daar kwam de meevaller: een bus voor onze geplande bus was vertraagd, dus we konden eerder weg! Toch fijn dat je 23 uur onderweg bent in plaats van 25. Morgen nog 20 uur in de bus naar Buenos Aires en dan heb ik het voorlopig helemaal gehad met bussen. De watervallen waren erg indrukwekkend! Wel jammer dat zoveel (lelijk geklede) mensen je voor de voeten lopen, maar dat heb je met grote toeristische attracties. We verbaasden ons vooral over de vele leggings en volledig bedekten Aziaten, terwijl het 35 graden is. Maargoed, ieder z'n ding! Minstes zo vermakelijk waren de wasberen die het eten van je bord of uit je tassen haalden als je niet oplette. En de vele aapjes, voor de kenners meneer Nilsons.
Bedankt voor alle lieve berichtjes bij mijn vorige verhaal! Het volgende zal in het Spaans zijn, hoop niet dat dat een probleem is.
Liefs!
-
11 Oktober 2014 - 08:50
Een Legging Is Geen Broek :
Liefste Ier! (5 sec. later... Lieve Lilian ;)
Wederom heerlijke verhalen, ik reis vanuit
Nederland toch een beetje mee zo met jullie! Fijn!
Ik ben benieuwd hoe lang jullie het niet alcohol
drinken vol gaan houden, haha! Lilian, een hele
goede terugreis. En Ier, heel veel plezier met de
Spaanse lessen!
Dikke knuffel! -
11 Oktober 2014 - 09:58
Maarten:
Ha Ier! Klinkt heerlijk! Weer lekker staan kotsen op die boot?;) Goeie reis naar Buenos Aires, wat een eind! Benieuwd naar je Spaanse verhalen! Adios! Maarten -
11 Oktober 2014 - 13:41
Annemarie:
Mooie verhalen, ik krijg nog meer zin om ook die kant op te komen! Heel veel plezier nog het laatste dagje samen. En Iris, ik vertrouw erop dat jij de komende weken ook in BA weer uitgebreid marktonderzoek gaat doen naar de beste Caipirinhas in town :) -
11 Oktober 2014 - 14:22
Romy:
Leuk Ier en Lilian,
Wat fantastisch paardrijden daar dat moet echt wonderlijk zijn!
Ik kijk uit naar je volgen verhaal Ier, hopelijk alleen nog niet in het Spaans anders moet ik toch echt google translateur gaan raadplegen.
Tot horens!
Dikke knuffel
-
11 Oktober 2014 - 15:46
MJ:
Jahoor, zeg maar dat je zeeziek was ipv dat je gewoon stond te kotsen op die boot van brakheid;) leuke verhalen weer rooie rover en hasta la pasta! xx
-
11 Oktober 2014 - 22:01
René:
Ha Iris, mooie verhalen en complimenten voor je levendige manier van schrijven. als Sander en Fay na 3 uur in de auto gaan klagen ga ik voortaan dreigen met een Braziliaanse bus. Hartelijke groet en veel plezier in Buenos Aires. René -
12 Oktober 2014 - 19:36
Andrea:
Hai Iris,
hier ging gisteren de 'buzz' door het huis: Iris heeft weer geschreven, heb jij Iris al gelezen... Inmiddels overstijgt je faam die van Aaf Brandt Corstius en Sylvia Witteman, want jij schrijft veel leuker! We leven met je mee hoor en lachen uitgebreid om je smakelijke verhalen over je Braziliaanse avonturen. We kijken uit naar je volgende 'column' en tot dan een hele fijne tijd gewenst en geniet ze!
Liefs van Peter Andrea Jennifer Amber en Floris -
27 Oktober 2014 - 21:28
Wil :
Het zal ook wel tot de binnenlanden van Brazilië doorgedrongen zijn dat alles in Nederland gewoon doorgaat zelfs als jij er niet bij bent!!!!!!!
Is het niet vreemd nu je vriendin er niet meer is? Ik hoop dat je in een leuk gezin terecht bent gekomen. Het zal in het begin wel koeterwalen geweest zijn. Je volgende brief komt in het Spaans schreef je. Ik denk dat ik het dan af moet laten weten, wereldreizigster.
Lieve groetjes, tante Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
