Patience is a clean bussiness
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
05 Augustus 2010 | Thailand, Bangkok
Sawadeekaaa!
Zoals je ziet stijgt mijn niveau Engels met de dag. Juf Truus zei het in groep 5 al tegen me: 'Geduld is een schone zaak (Iris!).' Helaas zijn mensen moeilijk te veranderen; ik geloof dat ik nog net zo veel geduld heb als toen ik 8 was. Weinig dus.
En dat is lastig als je in het noordoosten van Thailand zit! Je moet geduld hebben met het internet, met gastbroertjes die veel te lang 'douchen' en daarmee zorgen dat je veel te laat naar school gaat, en vooral met Engels praten. En dan vooral met pubers, en soms het allermeeste met de leraren! Ik zal het even 'illustreren'. Zoals het hier in de boeken staat:
6. Conversation
Iris: 'Can you say to children next lesson finish alfabet?'
Mrs. P.: 'Yes.'
- stilte -
Iris: 'Caaan yooouu saaayy chiildrennn, neeext lesson fiiinisch aaalfaaabeeet?'
Mrs. P.: 'Yes, okay.'
- stilte -
Iris: 'Can you say to children next lesson finish alfabet'
Mrs. P.: 'Yes.'
Iris: 'Now?'
Mrs. P.: 'But no time, only 15 minutes.'
Iris: 'No, not today, next lesson. Next class. Next teach. Tomorrow. Or Friday.
Mrs. P: 'Aaah, okay.'
- stilte -
Iris: 'So... now?'
Zo gaan die dingen hier! Meestal lukt het me makkelijk om vrolijk te blijven en ik word steeds beter in het praten in walvistaal (zie Finding Nemo), maar af en toe kan ik ze wel afschieten haha. Vooral als de leraren antwoorden voor gaan zeggen! En dat doen ze stuk voor stuk! Mrs. P. corrigeerde me laatst, want ik ging te snel door naar de vragen. Eerst moest de tekst nog een keer gelezen worden (lees: door mij gelezen, door hun nagepraat ). Ik geloof dat ze het begrip begrijpend lezen hier niet kennen. Want als ik vervolgens de antwoorden op de vragen van de leerlingen wil horen (die waanzinnig duidelijk in de tekst staan), is zij zo vriendelijk om het antwoord aan te wijzen.
'Gelukkig' sta ik vaak genoeg alleen voor de klas, dus dan wil ik er nog wel eens een antwoord uitgeperst krijgen. Nu ik toch bezig ben zal ik een voorbeeld geven van een vraag voor leerlingen rond de 14 jaar:
(Op een pagina staan 5 foto's en beschrijvingen van families. Ze hebben al antwoord gegeven op de vraag welke familie ze moeten hebben.)
This is Luca and his wife Martina. They haven't got any children.
Question: Who's Martina's husband?
Die pubers zijn dus lastig, maar je merkt dat ze steeds vaker wat durven te zeggen en het leuk vinden. Volgens hun lerares vinden ze me 'funny', ik neem dat maar aan als een compliment!
Ultieme voldoening haal ik echter uit de kindertjes die het nog leuk vinden om te leren en om het hardst de antwoorden schreeuwen ;). Ik heb vanmorgen met een klas een ouderwets spelletje memory van Nijntje gedaan. Ze kenden het spel niet, dus hun enthousiasme was groot! Eerst had ik de kaartjes behandeld, in hun schrift moesten ze het Engelse woord opschrijven met het Thaise woord erachter. Ze wisten er al best veel, en nieuwe woorden leerden ze snel. Nadat ze een kaartje hadden omgedraaid moesten ze het Engelse woord van het plaatje zeggen. FIIIIIIIISH. FRIIIEEENDS. LEEEBIT (rabbit ;)). En ze klapten op mijn verzoek elke keer braaf als iemand twee dezelfde kaartjes had gevonden.
Gister heb ik diezelfde groep het liedje I like the flowers geleerd. Dat ging al redelijk, maar het 'doea kadoea' tussendoor blijkt nog erg lastig ;). Wederom is het de lerares die het nog een tikkeltje lastiger maakt door (hard) verkeerde noten te zinnen hahaha.
Het klinkt misschien niet zo, maar er is hier ook nog leven na het lesgeven ;). Afgelopen weekend heb ik even de toerist uit mogen hangen in Bangkok. Erg genoten van een (lauwe) douche, brood en zelfs een pannenkoek! Maar eerlijk gezegd ben je dat eigenlijk ook zo weer zat! Want een boterham met pindakaas en hagelslag of een kroket hadden ze niet, dus wat dat betreft mis ik Nederlands eten nog steeds ;). Maar het was eeeeerg prettig om 's ochtends brood te eten in plaats van rijst! Daar knapt een mens van op, want maandagochtend kon ik de rijst weer helemaal aan.
We zaten in een brak hostel in het centrum van Bangkok, vlakbij Khoa Sanroad, het toeristisch middelpunt. Stop 1 was een pizza eten, stop 2 een oliemassage! Dat uurtje ging sneller dan de halfuurtjes in een taxi in de file! Verder ongeveer elk winkeltje gezien, en ook alle straatverkopers moesten mij hebben. Die vind ik dan zo zielig dat ik een aantal dingen gekocht heb, waarvan ik later dacht waarom heb ik die gekocht haha. Maar zeker ook een aantal originele souvenirs, en dan vooral voor mezelf hahaha. Zondagmiddag heb ik afscheid genomen van Yvette. Die kan al lekker genieten van d'r welverdiende vakantie. Ik was echter nog niet jaloers, ik vond het helemaal niet erg om terug te gaan. Het voelde als thuiskomen, dus dat is een goed teken. Maar na volgende week is het denk ik ook wel weer mooi geweest hoor.
De leraren doen erg hun best om me 'kwahm suk' (happy)/ 'sa nuk' (happy/ funny) te houden. Dinsdag was mrs. Ooy jarig, dus zijn we met z'n allen 'uiteten' geweest. In een hutje in de buitenlucht zaten we om een tafel, met in het midden in een gat in de tafel een vuurtje. Daarbovenop een soort soeppan. Hierin werden groenten, vis, vlees en kip gegooid, dat dan moest koken. Vreemd genoeg leek het best gaar allemaal, ik heb nog nergens last van gehad! En ik heb al veel gegeten! Mijn insteek hier is alles proeven ;). Inktvis, rauw gehakt (had ik niet door, die leraren lachen), inktvis, varkenstong,en andere onbekende delen van dieren.
Gister was ook a night to remember, ik heb van het Thaise nacht/avondleven mogen genieten! Vier leraren namen me na school mee naar Chaiyaphum, waar we gingen gourmetten op vuur. Even later kwam mijn gastvader er ook bij, gevolgd door een jeugdvriend en zijn vrouw. Die vriend had vier jaar in Amerika gestudeerd, dus ik moest van plek wisselen om eens even fijn Engels te praten. Maar dat viel nog tegen haha: Huh? What? Sorry? Hij zei dat hij Engels in de American style sprak, maar het was meer de Thai style geloof ik. Hij moest wel 10 keer Las Vegas zeggen voor ik hem verstond. M'n gastvader had kennelijk van leraren gehoord dat ik wel een biertje lust, dus dat moest er voor mij ook komen. Ze hadden zelfs Heineken, dus ik voelde me helemaal thuis. Hij bleek opeens best een beetje Engels te kunnen, van (in mijn ogen) een starre man a la de koning in Anna and the King veranderde hij in een lachebek. 'No tommorrow, tonight, eat, drink, dance!' (Gevolgd door een Ernie-achtig lachje). Haha ik wist niet wat me overkwam. Ze bleven bijschenken, maar ze wisten vast niet dat ik wel tegen een stootje kan, want ik was aan het eind van de avond het meest helder geloof ik :P. Na het eten gingen we naar de country bar, waar ik wederom door iedereen werd aangestaard en voorgesteld. Samenvattend: als ik een Thaise man zou willen, no problem ;).
Een mooie uitspraak van mr. Chanon bij een eerder diner: 'You... drink... laugh... you... Thai woman!' (Alleen drinken maar weinig Thaise vrouwen).
Minpuntje was dat manlief naar huis reed. Ik vroeg nog of gastmoeder niet beter kon rijden: uhuh. Maar we leven nog, en niet zeuren. Dat verbaast me sowieso na vreselijke taxiritten zonder gordels, rauw eten en het oversteken van drukke vijfbaanswegen zonder stoplicht.
Genoeg te beleven dus hier, ik probeer overal van te genieten! Nu ik hier alleen ben is het soms wel vervelend dat iedereen om je heen Thais met elkaar spreekt. Logisch, maar ook als ik weet dat ze het over mij hebben doen de Engelse leraren weinig moeite om het te vertalen. Dan is het opeens 'difficult'. 'Joke, joke!' zeggen ze dan. Ik heb de oplossing gevonden: Thais leren! Ik ben goed op weg, en af en toe strooi ik wat Thaise woorden rond, zodat ze hopelijk denken dat ik het versta.
Sawadeekaaa, pai baan*!
*Ajuu, ik ga naar huis!
Zoals je ziet stijgt mijn niveau Engels met de dag. Juf Truus zei het in groep 5 al tegen me: 'Geduld is een schone zaak (Iris!).' Helaas zijn mensen moeilijk te veranderen; ik geloof dat ik nog net zo veel geduld heb als toen ik 8 was. Weinig dus.
En dat is lastig als je in het noordoosten van Thailand zit! Je moet geduld hebben met het internet, met gastbroertjes die veel te lang 'douchen' en daarmee zorgen dat je veel te laat naar school gaat, en vooral met Engels praten. En dan vooral met pubers, en soms het allermeeste met de leraren! Ik zal het even 'illustreren'. Zoals het hier in de boeken staat:
6. Conversation
Iris: 'Can you say to children next lesson finish alfabet?'
Mrs. P.: 'Yes.'
- stilte -
Iris: 'Caaan yooouu saaayy chiildrennn, neeext lesson fiiinisch aaalfaaabeeet?'
Mrs. P.: 'Yes, okay.'
- stilte -
Iris: 'Can you say to children next lesson finish alfabet'
Mrs. P.: 'Yes.'
Iris: 'Now?'
Mrs. P.: 'But no time, only 15 minutes.'
Iris: 'No, not today, next lesson. Next class. Next teach. Tomorrow. Or Friday.
Mrs. P: 'Aaah, okay.'
- stilte -
Iris: 'So... now?'
Zo gaan die dingen hier! Meestal lukt het me makkelijk om vrolijk te blijven en ik word steeds beter in het praten in walvistaal (zie Finding Nemo), maar af en toe kan ik ze wel afschieten haha. Vooral als de leraren antwoorden voor gaan zeggen! En dat doen ze stuk voor stuk! Mrs. P. corrigeerde me laatst, want ik ging te snel door naar de vragen. Eerst moest de tekst nog een keer gelezen worden (lees: door mij gelezen, door hun nagepraat ). Ik geloof dat ze het begrip begrijpend lezen hier niet kennen. Want als ik vervolgens de antwoorden op de vragen van de leerlingen wil horen (die waanzinnig duidelijk in de tekst staan), is zij zo vriendelijk om het antwoord aan te wijzen.
'Gelukkig' sta ik vaak genoeg alleen voor de klas, dus dan wil ik er nog wel eens een antwoord uitgeperst krijgen. Nu ik toch bezig ben zal ik een voorbeeld geven van een vraag voor leerlingen rond de 14 jaar:
(Op een pagina staan 5 foto's en beschrijvingen van families. Ze hebben al antwoord gegeven op de vraag welke familie ze moeten hebben.)
This is Luca and his wife Martina. They haven't got any children.
Question: Who's Martina's husband?
Die pubers zijn dus lastig, maar je merkt dat ze steeds vaker wat durven te zeggen en het leuk vinden. Volgens hun lerares vinden ze me 'funny', ik neem dat maar aan als een compliment!
Ultieme voldoening haal ik echter uit de kindertjes die het nog leuk vinden om te leren en om het hardst de antwoorden schreeuwen ;). Ik heb vanmorgen met een klas een ouderwets spelletje memory van Nijntje gedaan. Ze kenden het spel niet, dus hun enthousiasme was groot! Eerst had ik de kaartjes behandeld, in hun schrift moesten ze het Engelse woord opschrijven met het Thaise woord erachter. Ze wisten er al best veel, en nieuwe woorden leerden ze snel. Nadat ze een kaartje hadden omgedraaid moesten ze het Engelse woord van het plaatje zeggen. FIIIIIIIISH. FRIIIEEENDS. LEEEBIT (rabbit ;)). En ze klapten op mijn verzoek elke keer braaf als iemand twee dezelfde kaartjes had gevonden.
Gister heb ik diezelfde groep het liedje I like the flowers geleerd. Dat ging al redelijk, maar het 'doea kadoea' tussendoor blijkt nog erg lastig ;). Wederom is het de lerares die het nog een tikkeltje lastiger maakt door (hard) verkeerde noten te zinnen hahaha.
Het klinkt misschien niet zo, maar er is hier ook nog leven na het lesgeven ;). Afgelopen weekend heb ik even de toerist uit mogen hangen in Bangkok. Erg genoten van een (lauwe) douche, brood en zelfs een pannenkoek! Maar eerlijk gezegd ben je dat eigenlijk ook zo weer zat! Want een boterham met pindakaas en hagelslag of een kroket hadden ze niet, dus wat dat betreft mis ik Nederlands eten nog steeds ;). Maar het was eeeeerg prettig om 's ochtends brood te eten in plaats van rijst! Daar knapt een mens van op, want maandagochtend kon ik de rijst weer helemaal aan.
We zaten in een brak hostel in het centrum van Bangkok, vlakbij Khoa Sanroad, het toeristisch middelpunt. Stop 1 was een pizza eten, stop 2 een oliemassage! Dat uurtje ging sneller dan de halfuurtjes in een taxi in de file! Verder ongeveer elk winkeltje gezien, en ook alle straatverkopers moesten mij hebben. Die vind ik dan zo zielig dat ik een aantal dingen gekocht heb, waarvan ik later dacht waarom heb ik die gekocht haha. Maar zeker ook een aantal originele souvenirs, en dan vooral voor mezelf hahaha. Zondagmiddag heb ik afscheid genomen van Yvette. Die kan al lekker genieten van d'r welverdiende vakantie. Ik was echter nog niet jaloers, ik vond het helemaal niet erg om terug te gaan. Het voelde als thuiskomen, dus dat is een goed teken. Maar na volgende week is het denk ik ook wel weer mooi geweest hoor.
De leraren doen erg hun best om me 'kwahm suk' (happy)/ 'sa nuk' (happy/ funny) te houden. Dinsdag was mrs. Ooy jarig, dus zijn we met z'n allen 'uiteten' geweest. In een hutje in de buitenlucht zaten we om een tafel, met in het midden in een gat in de tafel een vuurtje. Daarbovenop een soort soeppan. Hierin werden groenten, vis, vlees en kip gegooid, dat dan moest koken. Vreemd genoeg leek het best gaar allemaal, ik heb nog nergens last van gehad! En ik heb al veel gegeten! Mijn insteek hier is alles proeven ;). Inktvis, rauw gehakt (had ik niet door, die leraren lachen), inktvis, varkenstong,en andere onbekende delen van dieren.
Gister was ook a night to remember, ik heb van het Thaise nacht/avondleven mogen genieten! Vier leraren namen me na school mee naar Chaiyaphum, waar we gingen gourmetten op vuur. Even later kwam mijn gastvader er ook bij, gevolgd door een jeugdvriend en zijn vrouw. Die vriend had vier jaar in Amerika gestudeerd, dus ik moest van plek wisselen om eens even fijn Engels te praten. Maar dat viel nog tegen haha: Huh? What? Sorry? Hij zei dat hij Engels in de American style sprak, maar het was meer de Thai style geloof ik. Hij moest wel 10 keer Las Vegas zeggen voor ik hem verstond. M'n gastvader had kennelijk van leraren gehoord dat ik wel een biertje lust, dus dat moest er voor mij ook komen. Ze hadden zelfs Heineken, dus ik voelde me helemaal thuis. Hij bleek opeens best een beetje Engels te kunnen, van (in mijn ogen) een starre man a la de koning in Anna and the King veranderde hij in een lachebek. 'No tommorrow, tonight, eat, drink, dance!' (Gevolgd door een Ernie-achtig lachje). Haha ik wist niet wat me overkwam. Ze bleven bijschenken, maar ze wisten vast niet dat ik wel tegen een stootje kan, want ik was aan het eind van de avond het meest helder geloof ik :P. Na het eten gingen we naar de country bar, waar ik wederom door iedereen werd aangestaard en voorgesteld. Samenvattend: als ik een Thaise man zou willen, no problem ;).
Een mooie uitspraak van mr. Chanon bij een eerder diner: 'You... drink... laugh... you... Thai woman!' (Alleen drinken maar weinig Thaise vrouwen).
Minpuntje was dat manlief naar huis reed. Ik vroeg nog of gastmoeder niet beter kon rijden: uhuh. Maar we leven nog, en niet zeuren. Dat verbaast me sowieso na vreselijke taxiritten zonder gordels, rauw eten en het oversteken van drukke vijfbaanswegen zonder stoplicht.
Genoeg te beleven dus hier, ik probeer overal van te genieten! Nu ik hier alleen ben is het soms wel vervelend dat iedereen om je heen Thais met elkaar spreekt. Logisch, maar ook als ik weet dat ze het over mij hebben doen de Engelse leraren weinig moeite om het te vertalen. Dan is het opeens 'difficult'. 'Joke, joke!' zeggen ze dan. Ik heb de oplossing gevonden: Thais leren! Ik ben goed op weg, en af en toe strooi ik wat Thaise woorden rond, zodat ze hopelijk denken dat ik het versta.
Sawadeekaaa, pai baan*!
*Ajuu, ik ga naar huis!
-
05 Augustus 2010 - 09:12
Lilian:
Hoiii ier,
Hier eindelijk een berichtje van vakantieganger lil. Je kan wel een boek schrijven joh met alle verhalen van je;) Leer maar wat strenge Thaise zinnen dat kan vast van pas komen als we de jongens moeten trainen en misschien maakt het in het Thais wat meer indruk. Hoeveel weken blijf je daar nou nog? Als je terug komt plan ik zo snel mogelijk een ploegdate want ik wil alles van jou en de rest weten. Hebben we hele avonden met rose/bier/wijn nodig om alles te bespreken. Goed om te horen dat jij het meeste bier kon drinken, ik ben trots op je;)
Nog veel plezier en succes
Dikke kus Lil -
05 Augustus 2010 - 09:52
Marlies:
haha, ik zit hardop te lachen hier op de spoed eisende Hulp, te grappig! Vooral dat verhaal dat jij 6 keer probeert iets uit te leggen, en als een soort Nemo in slowmotion praat, hahah! we bellen nog zus, nog een paar nachtjes en dan zijn wij ook in het land!!! Kroel! -
05 Augustus 2010 - 17:26
Lotte:
Lieve Iertje,
Wat doe je het toch goed zeg! En wat een grappige verhalen. Je geduld wordt op de proef gesteld maar zo te horen ga je er goed mee om. Super goed, ik zie mezelf ook weer helemaal staan voor een aantal zwartharige kindjes die je heel schaapachtig aankijken. Succes nog het laatste weekje teacher! en dan genieten van het mooie thailand!!!
Lisan en ik zijn vandaag uit barcelona gekomen, super stad!! en nu nog een paar dagen bijkomen aaan de kust lekker relaxen en dan dinsdag alweer thuis. Maar tot nu toe heb ik een super vakantie!
Geniet geniet!! Heel veel liefs -
05 Augustus 2010 - 21:03
Marjosse:
Hee Ier!
Hahaha fwat een leuk verhaal! Knap van je dat je al het rauwe/halfgare eten binnen weet te houden (wij hebben hier al boven het toilet gehangen:P) Leuk om te horen dat het zo goed gaat en alsjeblieft...ga niet aan een thaise man, we gaan in utrecht wel gewoon weer op jacht;)
Liefs! -
06 Augustus 2010 - 04:06
Stef:
Yoo poepiee!!
Mooi dat je het nu lekker naar je zin hebt;) en dat je ook alles aandurft om te proberen! Pas op dat je strax geen hond of kat op je bord hebt, dat gaat net iets te ver...
Is het andere Engels leer spelletje ook nog van pas
gekomen, of is dat te moeilijk:D?!
Ik weet nu weer die plek (stad) waar wij zijn geweest en heel
mooi en leuk was om een fiets te huren! Namelijk ayutthaya, met super mooie tempels etc.
Maak er een mooie trip van! Kusjee -
06 Augustus 2010 - 17:33
"Tante Wil":
Zo, weer even gauw een contactje. Wat een leuke klassenfoto heb je gestuurd. Je kunt precies zien wie de juf is!!!! Leuk die foto's! Je krijgt zo een heel, heel klein beetje de indruk wat jij nu dus allemaal mee maakt. Ik denk dat het nu wel een leuk vooruitzicht is dat Marlies met Maarten komt. Wat zullen jullie samen een plezier hebben met alles wat daar anders is dan in Holland. Ik wens jullie daar met z'n drieen een heel fijne vakantie toe. Geniet er met elkaar maar lekker van! -
06 Augustus 2010 - 20:23
Oma En Opa Penning:
Lieve Iris.
Wat een mooi verhaal heb je weer geschreven,en wat een geweldig avontuur beleef je daar,we zijn trots op je hoe je je daar door heen slaat.Marlies komt binnenkort naar je toe wij zouden best getuige willen zijn hoe onze kleindochters elkaar zullen begroeten.
Lieve Iris veel sterkte toegewenst met het lesgeven, verder veel liefs en de H.G.van Oma en Opa
-
07 Augustus 2010 - 12:11
Romy:
Hahahah wie is die rode dobber tussen die donkere mensjes;) Leuk verhaal en knap van je al dat improvisatie werk! Komt er nog een verhaal? Ik zit er helemaal in!!!
Xxx -
07 Augustus 2010 - 13:29
Sabrine:
Ha Iris,
Tessa vertelde me van jouw verhalen en ik heb ze net gelezen.
Wat vertel je leuk joh. Ik krijg weer een beetje heimwei naar het mooie Thailand met die lieve mensen waar je zo'n schik kunt hebben om al die situaties en communicatiedingen. Maar gelukkig zijn ze heel relaxed en aardig. Dat lees ik ook in jouw verslag. Iris, nog heel veel genieten daar en tot ziens!
Groetjes, Sabrine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
