Big fly die on floor
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
30 Juli 2010 | Thailand, Bangkok
Sa wa dee kaaa!
Allereerst super bedankt voor alle lieve berichten, ik heb ze minstens drie keer gelezen, heerlijk als je hier in de middel of nowhere zit. Al helemaal als Yvette er straks niet is, want dan kan ik de komende twee weken echt niet meer praten met meer dan vier woorden in één zin! Dan zijn de Hollandse berichtjes al helemaal meer dan welkom ;).
Zoals ik al een beetje had laten doorschemeren de vorige keer voelde ik me nog niet echt (of eigenlijk helemaal niet) welkom in het gastgezin. Yvette zat hier al 1,5 week langer, en ook zij vond dat moeders toch echt anders deed nu. Eerst dacht ik nog dat Southpark hier misschien ook uit was gezonden (gingers have no soul!), maar ook tegen Yvette was ze niet meer gezellig. De hele dag was ze nergens te bekennen, ze wilden ons nergens mee naartoe nemen tijdens de vrije dagen, en ze had nog niet een keer gevraagd hoe het met me ging (ter vergelijking: ze vroeg eerst elke dag aan Yvette of ze wel happy).
Gelukkig zaten we hier met z’n tweeën en hebben we ontzettend veel theorieën bedacht waarom ze zo zou doen. Misschien haar gebrek van de Engelse taal (hoewel dat best meevalt), of dat ze het vervelend vindt dat we samen Nederlands praten, of dat ze zich nu een beetje gepasseerd voelt? Met onze Nederlandse openheid wilden we het er graag over hebben, maar als we vroegen wat er was, of ze boos was, was het antwoord altijd nee. No probleem! Uhuh..
Gister las ik trouwens in de lp dat de Thai niet van de confrontatie houden en dat het erg belangrijk voor ze is om geen gezichtsverlies te lijden.. Voordat ik dat had gelezen hadden we echter schijnbaar al de oplossing gevonden: het aan andere leraren vragen! De Engelse lerares die veel tijd met ons doorbrengt, mrs. Ooy, hebben we op de hoogte gebracht. Ze was erg neutraal, zei dat ze dacht dat er niks veranderd was, maar inmiddels weten we erg goed hoe het hier werkt want die leraren weten alles van elkaar! Het verbaasde ons dan ook niks dat we ‘s middags een compleet andere gastmoeder voor ons hadden! Nou ja anders, de oude eigenlijk. Ze nam ons mee naar de markt, kocht koekjes, bananen, ananas (ze onthoudt wel wat je lekker vindt), en ze was poeslief! Wel iets te laat, want inmiddels had ik aan mrs. Ooy beloofd dat ik bij haar zou komen slapen vanaf maandag! Dat had ze al eerder gevraagd namelijk (ook aan Yvette), en toen ze er woendag weer over begon dacht ik laat ik maar toehappen! Ik zei wel dat ze het in overleg moest doen met mijn huidige gastmoeder, en dat zou ze doen. Maar dat had ze natuurlijk niet helemaal goed gedaan ;), dus toen ik gisteren tegen moeders zei dat ik maandag wegging zei ze opeens dat ze me ook graag thuis wilde hebben en dat ik very welcome was!! En dat heeft ze dus nog nooit gezegd sinds ik hier ben! Aangezien ze nu dus wel heel erg haar best doet en ik natuurlijk niet wil dat ze gezichtsverlies lijdt ;) hebben we een goeie deal gesloten: one week Mihau, one week mrs. Ooy. Laatstgenoemde keek wel een beetje bedroefd, maar die was natuurlijk ook een beetje sneaky door het er niet goed met Mihau over te hebben. Ik geloof dat iedereen tevreden is zo, en ik ook!
Poeh, ik dacht laat ik even kort vertellen over mijn ‘gezinssituatie’ hier, maar ik geloof niet dat het korter kon!
Ondanks het feit dat er weinig actie vanuit het gastgezin kwam hebben we uiteindelijk ons lange weekend toch nog weten te vullen met leuke dingen. In het dorpje woont Franz, een 17-jarig meisje dat redelijk Engels kan. Je hebt echt nog nooit zo’n lief meisje gezien! Ze woont in een klein straatje waar iedereen trots op haar is dat die twee blanke teachers haar af en toe op komen zoeken, vooral opa en oma! Af en toe heeft ze vragen voor ons opgeschreven, zoals 'how was your dinner yesterday?' en 'What time you go to bed?' Klinkt niet erg interessant haha, maar toch zijn het elke keer leuke bezoekjes. Haar vader is werkloos, en is daarom veel van huis. Hij kan ook goed Engels praten, dus die kreeg ik aan de telefoon! De appel valt niet ver van de boom! Hij was erg bezorgd: Of ik de Thaise keuken wel aan kon, of ik brood niet mis? En boter is er ook al niet in Thailand! Als ik me lonely voelde moest ik maar naar Franz gaan, en hij hoopte nog thuis te komen voordat ik weg ga.
Maandag zijn we met Franz en een vriendinnetje naar Khon Sawan geweest, een dorpje dichtbij waar wat winkels en een markt zijn. Heerlijk om even niet thuis te hangen en de wind door je haren te laten wapperen! En toen het zonnetje doorbrak was het al helemaal geweldig, prachtige rijstvelden (zie foto)!
Inmiddels heb ik al drie lesdagen achter de rug! De dagen zijn niet te vergelijken met Nederlandse schooldagen. Er zijn drie lesuren van 9.00-12.00, en drie van 13.00-16.00. Ongeacht hoeveel lessen je als leraar geeft, je bent op school van 08.00-16.00! Iets dat bij ons toch wel erg vreemd is... maar zij vonden het vreemd dat we vroegen waarom je hier de hele dag bent als je een uur les geeft?! Het is dus wel duidelijk dat alles hier op zn dooie akkertje gaat haha, iets dat ik ook weer niet heel erg vind ;). Ook de kinderen zijn om 08.00 op school, waarna om half negen het volkslied wordt gezongen, het nieuws voor wordt gelezen en nieuwe leraren zichzelf moeten voorstellen ;). Niet zo spannend als het lijkt, want ik had volgens mij net zo goed in het Nederlands kunnen praten; er zijn er maar een paar die Engels kunnen, en bovendien let praktisch niemand op tijdens dat kwartiertje! Maar het heeft zeker zn charme!
Ondanks dat ik me had ingesteld op een laag niveau Engels, valt het me tegen! De oudste kinderen (12-15) hebben vier uur Engelse les in de week, en toch kunnen ze geen antwoord geven op de vraag hoe oud ze zijn! Dan vraag je je natuurlijk af wat ze in de vier uur les per week doen.. Ze zijn er goed in napraten (hair - hair, nose - nose, how old are you - how old are you), overschrijven van het bord of gewoon niks doen! Daar zijn vooral de jongens eeeeerg goed in, ik denk dat dat universeel is? Aangezien de leraren zelf amper Engels kunnen, niet streng zijn en er geen ruimte is voor individuen kan je volgens mij van school af zonder een woord Engels te kunnen. Bergmans lijkt opeens zo gek nog niet ;).
De jongere kinderen lijken (8-11) het Engels wat beter te kunnen, of in ieder geval pakken ze dingen sneller op! Zingen is dan altijd goed, vooral als je daarbij je lichaam kan gebruiken (you put your left foot in.. ooooh hokey pokey pokey!). En ik was erg trots toen bijna alle kinderen Twister snapten en ze 'right foot on green' etc. konden zeggen! Dat is nog eens vooruitgang! Met de kleintjes (4-7) moet je het lekker makkelijk houden, het alfabet, tellen, simpele liedjes.. Ik dacht dat het liedje 'Goodmorning Tom how are you' (waar niet meer in wordt gezongen dan dit en 'I'm fine and how are you') misschien wat saai zou zijn, maar zelfs daar hadden veel de grootste moeite mee! Ze zijn wel gewend om dat riedeltje te draaien, elke ochtend voor de les begint, maar zingen is dan kennelijk een ander verhaal! Ze schijnen dan ook niet echt te snappen wat ze zingen. Maar ook al zingen sommige dan alleen maar rrr jooee, rrrr jooee mee, ze vinden het wel leuk! Dus dan ben ik ook happy :). Dat komt dus wel goed met die lessen!
De leraren praten dus erg gebrekkig Engels, en dat zorgt vaak voor erg grappige zinnetjes. Zoals mr. Chanong, die een van de vele rotvliegen gedood had door hem te vangen en tegen de grond aan te smijten, zie titel!).
Na de cursus 'Hoe ga ik met verveeldheid om' van afgelopen weekend heeft Yvette besloten om morgen in plaats van zondag al weg te gaan naar Bangkok. En ik ga mee! Heerlijk een weekendje toerist uithangen! Daar heb ik wel twee busreizen van 5 uur voor over! Ik kijk vooral uit naar de oliemassage ;). Ik heb trouwens al een Thaise massage gehad, dus dat hoeft niet meer haha. Zondagavond ben ik dan weer back in town.
Als laatste nog een leuk nieuwtje: ik ben erachter gekomen dat ik niet zomaar in een dorpje zit.. Nee nee, dit kokkie zit in KOKmungngoi (‘vo kok)! Als dat geen toeval is ;).
Hoop dat iedereen een mooie vakantie heeft (voor de costa brava-gangers: snel gereageerd op jullie wens he!)!
Veel liefs van de wijze uit het Oosten
Allereerst super bedankt voor alle lieve berichten, ik heb ze minstens drie keer gelezen, heerlijk als je hier in de middel of nowhere zit. Al helemaal als Yvette er straks niet is, want dan kan ik de komende twee weken echt niet meer praten met meer dan vier woorden in één zin! Dan zijn de Hollandse berichtjes al helemaal meer dan welkom ;).
Zoals ik al een beetje had laten doorschemeren de vorige keer voelde ik me nog niet echt (of eigenlijk helemaal niet) welkom in het gastgezin. Yvette zat hier al 1,5 week langer, en ook zij vond dat moeders toch echt anders deed nu. Eerst dacht ik nog dat Southpark hier misschien ook uit was gezonden (gingers have no soul!), maar ook tegen Yvette was ze niet meer gezellig. De hele dag was ze nergens te bekennen, ze wilden ons nergens mee naartoe nemen tijdens de vrije dagen, en ze had nog niet een keer gevraagd hoe het met me ging (ter vergelijking: ze vroeg eerst elke dag aan Yvette of ze wel happy).
Gelukkig zaten we hier met z’n tweeën en hebben we ontzettend veel theorieën bedacht waarom ze zo zou doen. Misschien haar gebrek van de Engelse taal (hoewel dat best meevalt), of dat ze het vervelend vindt dat we samen Nederlands praten, of dat ze zich nu een beetje gepasseerd voelt? Met onze Nederlandse openheid wilden we het er graag over hebben, maar als we vroegen wat er was, of ze boos was, was het antwoord altijd nee. No probleem! Uhuh..
Gister las ik trouwens in de lp dat de Thai niet van de confrontatie houden en dat het erg belangrijk voor ze is om geen gezichtsverlies te lijden.. Voordat ik dat had gelezen hadden we echter schijnbaar al de oplossing gevonden: het aan andere leraren vragen! De Engelse lerares die veel tijd met ons doorbrengt, mrs. Ooy, hebben we op de hoogte gebracht. Ze was erg neutraal, zei dat ze dacht dat er niks veranderd was, maar inmiddels weten we erg goed hoe het hier werkt want die leraren weten alles van elkaar! Het verbaasde ons dan ook niks dat we ‘s middags een compleet andere gastmoeder voor ons hadden! Nou ja anders, de oude eigenlijk. Ze nam ons mee naar de markt, kocht koekjes, bananen, ananas (ze onthoudt wel wat je lekker vindt), en ze was poeslief! Wel iets te laat, want inmiddels had ik aan mrs. Ooy beloofd dat ik bij haar zou komen slapen vanaf maandag! Dat had ze al eerder gevraagd namelijk (ook aan Yvette), en toen ze er woendag weer over begon dacht ik laat ik maar toehappen! Ik zei wel dat ze het in overleg moest doen met mijn huidige gastmoeder, en dat zou ze doen. Maar dat had ze natuurlijk niet helemaal goed gedaan ;), dus toen ik gisteren tegen moeders zei dat ik maandag wegging zei ze opeens dat ze me ook graag thuis wilde hebben en dat ik very welcome was!! En dat heeft ze dus nog nooit gezegd sinds ik hier ben! Aangezien ze nu dus wel heel erg haar best doet en ik natuurlijk niet wil dat ze gezichtsverlies lijdt ;) hebben we een goeie deal gesloten: one week Mihau, one week mrs. Ooy. Laatstgenoemde keek wel een beetje bedroefd, maar die was natuurlijk ook een beetje sneaky door het er niet goed met Mihau over te hebben. Ik geloof dat iedereen tevreden is zo, en ik ook!
Poeh, ik dacht laat ik even kort vertellen over mijn ‘gezinssituatie’ hier, maar ik geloof niet dat het korter kon!
Ondanks het feit dat er weinig actie vanuit het gastgezin kwam hebben we uiteindelijk ons lange weekend toch nog weten te vullen met leuke dingen. In het dorpje woont Franz, een 17-jarig meisje dat redelijk Engels kan. Je hebt echt nog nooit zo’n lief meisje gezien! Ze woont in een klein straatje waar iedereen trots op haar is dat die twee blanke teachers haar af en toe op komen zoeken, vooral opa en oma! Af en toe heeft ze vragen voor ons opgeschreven, zoals 'how was your dinner yesterday?' en 'What time you go to bed?' Klinkt niet erg interessant haha, maar toch zijn het elke keer leuke bezoekjes. Haar vader is werkloos, en is daarom veel van huis. Hij kan ook goed Engels praten, dus die kreeg ik aan de telefoon! De appel valt niet ver van de boom! Hij was erg bezorgd: Of ik de Thaise keuken wel aan kon, of ik brood niet mis? En boter is er ook al niet in Thailand! Als ik me lonely voelde moest ik maar naar Franz gaan, en hij hoopte nog thuis te komen voordat ik weg ga.
Maandag zijn we met Franz en een vriendinnetje naar Khon Sawan geweest, een dorpje dichtbij waar wat winkels en een markt zijn. Heerlijk om even niet thuis te hangen en de wind door je haren te laten wapperen! En toen het zonnetje doorbrak was het al helemaal geweldig, prachtige rijstvelden (zie foto)!
Inmiddels heb ik al drie lesdagen achter de rug! De dagen zijn niet te vergelijken met Nederlandse schooldagen. Er zijn drie lesuren van 9.00-12.00, en drie van 13.00-16.00. Ongeacht hoeveel lessen je als leraar geeft, je bent op school van 08.00-16.00! Iets dat bij ons toch wel erg vreemd is... maar zij vonden het vreemd dat we vroegen waarom je hier de hele dag bent als je een uur les geeft?! Het is dus wel duidelijk dat alles hier op zn dooie akkertje gaat haha, iets dat ik ook weer niet heel erg vind ;). Ook de kinderen zijn om 08.00 op school, waarna om half negen het volkslied wordt gezongen, het nieuws voor wordt gelezen en nieuwe leraren zichzelf moeten voorstellen ;). Niet zo spannend als het lijkt, want ik had volgens mij net zo goed in het Nederlands kunnen praten; er zijn er maar een paar die Engels kunnen, en bovendien let praktisch niemand op tijdens dat kwartiertje! Maar het heeft zeker zn charme!
Ondanks dat ik me had ingesteld op een laag niveau Engels, valt het me tegen! De oudste kinderen (12-15) hebben vier uur Engelse les in de week, en toch kunnen ze geen antwoord geven op de vraag hoe oud ze zijn! Dan vraag je je natuurlijk af wat ze in de vier uur les per week doen.. Ze zijn er goed in napraten (hair - hair, nose - nose, how old are you - how old are you), overschrijven van het bord of gewoon niks doen! Daar zijn vooral de jongens eeeeerg goed in, ik denk dat dat universeel is? Aangezien de leraren zelf amper Engels kunnen, niet streng zijn en er geen ruimte is voor individuen kan je volgens mij van school af zonder een woord Engels te kunnen. Bergmans lijkt opeens zo gek nog niet ;).
De jongere kinderen lijken (8-11) het Engels wat beter te kunnen, of in ieder geval pakken ze dingen sneller op! Zingen is dan altijd goed, vooral als je daarbij je lichaam kan gebruiken (you put your left foot in.. ooooh hokey pokey pokey!). En ik was erg trots toen bijna alle kinderen Twister snapten en ze 'right foot on green' etc. konden zeggen! Dat is nog eens vooruitgang! Met de kleintjes (4-7) moet je het lekker makkelijk houden, het alfabet, tellen, simpele liedjes.. Ik dacht dat het liedje 'Goodmorning Tom how are you' (waar niet meer in wordt gezongen dan dit en 'I'm fine and how are you') misschien wat saai zou zijn, maar zelfs daar hadden veel de grootste moeite mee! Ze zijn wel gewend om dat riedeltje te draaien, elke ochtend voor de les begint, maar zingen is dan kennelijk een ander verhaal! Ze schijnen dan ook niet echt te snappen wat ze zingen. Maar ook al zingen sommige dan alleen maar rrr jooee, rrrr jooee mee, ze vinden het wel leuk! Dus dan ben ik ook happy :). Dat komt dus wel goed met die lessen!
De leraren praten dus erg gebrekkig Engels, en dat zorgt vaak voor erg grappige zinnetjes. Zoals mr. Chanong, die een van de vele rotvliegen gedood had door hem te vangen en tegen de grond aan te smijten, zie titel!).
Na de cursus 'Hoe ga ik met verveeldheid om' van afgelopen weekend heeft Yvette besloten om morgen in plaats van zondag al weg te gaan naar Bangkok. En ik ga mee! Heerlijk een weekendje toerist uithangen! Daar heb ik wel twee busreizen van 5 uur voor over! Ik kijk vooral uit naar de oliemassage ;). Ik heb trouwens al een Thaise massage gehad, dus dat hoeft niet meer haha. Zondagavond ben ik dan weer back in town.
Als laatste nog een leuk nieuwtje: ik ben erachter gekomen dat ik niet zomaar in een dorpje zit.. Nee nee, dit kokkie zit in KOKmungngoi (‘vo kok)! Als dat geen toeval is ;).
Hoop dat iedereen een mooie vakantie heeft (voor de costa brava-gangers: snel gereageerd op jullie wens he!)!
Veel liefs van de wijze uit het Oosten
-
30 Juli 2010 - 04:30
Zus:
Goede oplossing schwes, perfect om zo te wisselen van gastgezin, gaat moeders ook nog d'r best doen;) Ik bel je zo even, echt weer een leuk verhaal! Je hebt in ieder geval iets om voor te werken deze 2 weken, als het niveau toch zo laag is boek je altijd vooruitgang zou je zeggen;) Hele dikke kroel! -
30 Juli 2010 - 10:31
Paula:
Hee perzikkontje!
Wat heb je toch weer een heerlijke beschrijving gegeven! Voor een westerling zijn jouw verhalen een puur genot. Top dat je voor jezelf bent opgekomen mbt je gastmama.
Wacht in spanning op je volgende anekdotes!
Xx -
30 Juli 2010 - 16:38
Marjosse:
Hee Ier!
Heel chill dat je zo hebt kunnen wisselen:) ik heb nog neit je hele verhaal gelezen maar doe dat binnenkort! Heel veel plezier en ik mis je wel een beejte..
xx! -
30 Juli 2010 - 19:18
Frank:
Hey coach/wijze oostelijke ginger
Mighty difficult lijkt me het die Thaise koters te onderwijzen. Misschien had je toch even de PABO-slet Sven in moeten inschakelen van tevoren. Maar misschien leer jij zo wel uitmuntend Thais, elk nadeel heb zijn voordeel. Iig nog veel fun en "sterkte", zo ver je het nodig hebt.
Viel spass in Bangkok nog.
chau -
30 Juli 2010 - 22:36
Stef:
Han loo!
Kan me goed voorstellen dat beide wijfies je in huis willen;) want jou gezelschap maakt het huis altijd gezelliger!
Super toffe verhalen heb je al geschreven, en nee stef houdt niet van lezen.. Maar als ik begin aan jou verhaal haak ik niet af en wil ik zeker het hele verhaal goed door hebben gelezen;) vandaag naar de Efteling geweest, met hele hoop kindjes.. Heel schattig! Thaise kindjes zijn ook super schattig, zijn ze wel een beetje lief en luisteren ze goed of houden ze ook wel van kattenkwaad uithalen bij juf penning?!
Heel veel plezier in de mooie maar chaotische stad bankok!! En ik wacht weer op je volgnde berichtje! Neem btw wat massagetechnieken in je op;)! Dikke knuf / tjoe stef
-
31 Juli 2010 - 10:21
Lotte & Lisanne:
Wat een belevenissen! We zitten nu in een of ander gaar hok achter de pc in de stiekende hitte dus er is enig gebrek aan inspiratie om een originele reactie te geven. De reden: Onze hersencellen sterven af door het niveau aan de costa Azahar!
We zijn hier wel aan het bijkomen van Valencia en de partys daar. We hebben 4 belgen ontmoet die verdacht veel op onze Texelvrienden leken en ook nog ´ik heb een boot´ begonnen te zingen!
We zijn trots op je dat je enig engels weet bij te brengen, you go girl!
Veel plezier in Bangkok
Liefs,
De Costa Gangsters -
01 Augustus 2010 - 17:47
Nicole:
He Iris! Wat een avonturen joh. Echt super gaaf! Deze costa brava ganger heeft het ook goed naar dr zin hoor;) maar beleeft wel een stuk minder spannende avonturen dan jij! Veel plezier nog!! xxx -
01 Augustus 2010 - 20:38
Oma En Opa Penning:
Lieve Iris.Wat maak jij veel mee met het lesgeven aan thaise kinderen,die nog geen woord engels spreken.Onze complimenten voor het prachtige reisverslag,hier mee bevestig je weer
je talent voor verslaggever,wat wij al zo dikwijls gezegd hebben.
We wensen je nog veel eneergie toe om het lessen tot een goed einde te brengen, daarna een heel fijne vakantie toegewenst.
Veel liefs en de H.G. van Oma en Opa
-
02 Augustus 2010 - 10:16
Bangkokganger:
Hi meis!
Zow, en hoe was je maandag alleen op school? Was het gezellig? vast wel!
Hier een topdag gehad! Het fietsen was werkelijk fantastisch! Echt veel leuke dingen gezien die ik normaal niet gezien had. Daarna lekker nog even Chinatown in geweest en nu ben ik kapot:( Lekker avondje weinig doen, morgenochtend vroeg vriendinnetje ophalen dus dat is geezellig!
Veel plezier daar en geniet van alle leuke dingen en de lieve woorden die ze tegen je zeggen!
(ik mis ze stiekem wel een beetje, alhoewel ik het hier ook reuze naar me zin heb!)
Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen!
x -
02 Augustus 2010 - 12:18
"Tante Wil":
Hello globetrotter,
I enjoy that you enjoy(not always!!!!!!)your workholidays. Misschien heb je hier iets aan bij je lesgeven. Wat een lef heb jij om zomaar voor zo'n stel pubers te gaan staan. In Nederland oefenen ze daar 4 jaar voor. In die rugzak stop je zeker je troubles, net zo als in het liedje: "Pack all your troubles in your ......."
Lieve groetjes maar weer van mij. -
02 Augustus 2010 - 20:15
Annelieke:
Hey Iri,
Wat een verhalen zeg, ik hoop dat je het daar een beetje leuk hebt, maar dat komt vast wel goed. En als je even een minder momentje hebt dan moet je maar denken aan mij, met mijn vingertje pienter in de lucht gestoken. Ik ben hier gewoon lekker rustig aan het chillen en lekker een beetje aan het zeilen met Sikko.
Heel veel zoentjes -
03 Augustus 2010 - 12:37
Romina:
Hee Iris, echt netjes opgelost zeg! Lijkt me best lastig... Hopelijk kan het grote genieten nu dan echt beginnen! In ieder geval doe je heel wat ervaring op daar. Hier in huis weinig nieuws, je mist alleen een extreme fruitvliegjesplaag maar ik denk dat je daar wel overheen komt he ;-) x Ro -
04 Augustus 2010 - 10:32
Jolijn:
Dag liefste juf!
Heerlijk om je verhalen weer te lezen, en wederom... er komt nu een lange mail naar je toe!!
Heeel veel knuffels uit groessen, en morgen uit Milaan! ;) -
07 Augustus 2010 - 12:04
Romy:
Hahahah geweldig. Wat leuk om je verhalen te lezen Iris, en vooral die foto van je voor die jongens is hilarisch. Ik mis je wel hier hoor. Je gekkigheid en nuchterheid. Op naar de dinsdagavondjes en voor mij naar je volgende verhaal!
Xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
