Where you go? Naar de klote!

Sawadeeka!

Mijn reis zit er zo ongeveer op! Hoewel, mijn reis.. inmiddels is het meer onze reis geworden, het loopt gesmeerd hoor met Maarten en Marlies! Het is een gezellige boel op onze veel te kleine hotelkamer. Uiteraard af en toe een discussie, die eindigt in meligheid.. 'dat wordt janken!' We zaten net titels te verzinnen voor dit laatste verhaal, maar we kwamen er niet echt uit. Avonturen van Grote Pier, Kleine Klier en Stinkdier? Wellicht grappen waar je 'bij had moeten zijn', dus is het maar de titel geworden die ik eerder bedacht had. Helemaal gek worden we van de taxi- en tuktukchauffeurs die je aanspreken, dus had ik gister bedacht dat ik voortaan alleen nog maar 'naar de klote!' zou antwoorden. Maar vanaf toen werd het nog maar amper gevraagd, gek he? Moraal van het verhaal: in de gebieden waar we geweest zijn is het erg toeristisch. Net liepen we over Khao Sanroad, waar een knakker agressief op Maarten af kwam: 'Okay, you come with me!' Hij wilde hem een pak aansmeren. Hahahaha het is toch vreselijk.

Maar ondanks dat hebben we een fantastische week achter de rug. Maar ik zal beginnen waar ik (eenzaam en alleen) gebleven was: in Chiang Mai! Zoals verwacht heb ik me er zeker niet verveeld. De kookcursus was erg gezellig, een ontzettend leuk meisje zat enthousiast alles uit te leggen, en ik heb heerlijk gegeten (en dus gekookt ;)). Komt dus helemaal goed thuis! Ik heb gister een Thais schort gekocht, dus er kan weinig meer misgaan in Nederland.

De dag erna, vorige week zondag, ben ik naar een olifantankamp geweest. Wat een avontuur was dat zeg, ik geloof dat ik nog nooit zoveel gezweet heb op een dag. Het begon allemaal erg rustig, een praatje over de olifanten, beetje voeren.. totdat we erop moesten! En dan niet op een zitje, nee gewoon in z'n nek! Met een ijzeren haak (klinkt erger dan het is hoor haha), voetbewegingen en wat kreten moest hij dan vooruit, achteruit en opzij gaan. Het stukje om een boom was al vreselijk, laat staan het uur door de jungle wat ons na de lunch stond te wachten! De gelijkenis was groot: naast grote oren zijn ze ook nog eens net zo eigenwijs als ik, dus luisteren deden ze niet echt. Als ik links zei gingen ze rechtdoor, en zodra er rechts een lekker boompje stond werd die meteen omgehaald en opgegeten. Helemaal verstijfd en bezweet heb ik toch het einde gered, en vond ik mezelf wel erg stoer! En het zijn fantastische beesten, helemaal niet agressief. Maar nadat ik zelf met ze gebadderd had in een vieze, warme modderpoel vond ik het wel weer genoeg geweest. Maar wat een ervaring!!

Van Chiang Mai naar Chiang Rai. Het guesthouse in de bergen waar ik het de vorige keer over had, had nog een kamer voor me! Nou ja kamer.. hut. Vanuit de stad werd ik met nog wat toeristen in een pick-up naar boven gebracht. De 3 dames (ja waaronder ik ;)) mochten even voorin, maar bij de eerstvolgende stop werd ik vervangen door een stel eieren. Ik moest de achterbak in. Dat bleek dus echt geweldig te zijn, ik heb zo genoten van die tocht! Over een dirt road, hobbel hier hobbel daar, bukken voor takken.. Ik moest moeite doen om niet de slappe lach te krijgen (dat staat zo stom in je eentje ;)), want we leken wel een stel konijnen! Boven aangekomen was het mooier dan ik had durven hopen, je zat er echt midden in de jungle, in een klein dorpje. Je kon de huisjes van de bewoners amper onderscheiden van de hutjes en modderhuizen waarin wij onder werden gebracht! Als ik wat meer te besteden had, had ik dan ook een prachtige vip-room genomen, maar voor 5 euro mocht ik in een bamboehutje slapen. Was ook fantastisch, ik had vooral een heerlijk bed, maar ik was iets minder blij met de open kanten van het dak en de gaten en kieren in de vloer en muren. Kakkerlakken en spinnen lieten zich dan ook niet tegenhouden: maar ik heb me niet weg laten jagen hoor! Met een stokje ging ik ze achterna tot ik ze niet meer zag. En ik checkte elke keer goed of er geen slang onder mijn bed lag te wachten.

De volgende dag heb ik een jungletocht gedaan, samen met een Braziliaan en een Italiaan. Wat een mafketels, maar wel erg gezellig. Ze hadden elkaar een tijd geleden ontmoet in Australie en reisden nu 6 maanden samen. Met twee vrouwelijke gidsen gingen we op pad. Weer een uitdaging! De hele dag regende het, berg op berg af, modderwegen, stroompjes over op boomstammen of stenen.. Van bamboe maakten ze (en deden wij een poging tot) bekers en eetstokjes, en halverwege werd onze lunch gekookt in bamboebomen. En het smaakte gooeed! De regen ging maar door, en dus werd er voor ons een hoedje gemaakt van bananenbladeren. Gecombineerd met de vuilniszak die ik al om had was dat toch wel erg sexy haha. Wederom moest ik af en toe moeite doen om niet in een deuk te liggen, wat zagen we eruit. De tocht eindigde bij een grote waterval, waar die gekken ook nog in gingen zwemmen. Ik ging liever onder de douche, m'n voeten waren gewoon gerimpeld van de nattigheid en kou! Maar wat voelde ik me goed achteraf! En wat was ik blij dat ik niet een tweedaagse trekking had gedaan ;). Na een biertje heb ik dan ook heerlijk geslapen. Nog steeds tikte de regen op m'n dak, no problem als ik in bed lig!

Woensdagavond nam ik met twee Franse dames een taxi terug. Petje af dat hij dat aandurfde, de wegen waren nog veel slechter geworden dankzij de nattigheid. Een bult moest hij wel 3 keer opnieuw nemen, gelukkig hoefden we niet te duwen. Op tijd kwam ik bij mijn bus aan, die 's ochtends vroeg in Bangkok aan zou komen. Ik had niet de beste maatschappij genomen kwam ik achter, beetje vreemde figuren zaten met me in de bus. Gelukkig was er nog een Frans meisje en een monnik, die vertrouwde ik dan wel weer ;). Voordel was wel dat de bus praktisch leeg was, en ik me lekker op kon rollen over twee stoelen. Alleen jammer van de tv die keihard aanstond,wat dat toch is met die Thai.. Soms denk ik dat ze een beetje doof zijn.

Blij was ik toen we daadwerkelijk in Bangkok aankwamen! Daar moest ik de trein nemen naar het zuiden, Chumphon, waar M&M ook zouden komen. Nadat taxi's me wel mee wilden nemen voor 400 baht (ik lachte ze hard uit) vond ik een tuktuk die me voor 120 naar het treinstation wilde brengen. Hij nam mijn verzoek de trein te willen halen van 08.00 erg serieus, want rode lichten en doorgetrokken strepen scheen hij niet te zien. Ruim op tijd kwamen we aan. Maar de trein zat vol!! De eerstvolgende ging om 13.00! Nooooooooo. Dat liet ik me niet gebeuren. Ik mocht het over een half uurtje nog eens proberen. Maar nog zat ie vol. 10 Minuten later dan. 'Sorry, vol.' Nog eens 10 minuten later. Dit was mijn laatste kans. Niemand houdt van een chagrijnig hoofd, dus met mijn liefste glimlach vroeg ik of er toch niet eeeecht een plekje was. Ik kan staan! Op de grond zitten! De man lachte vriendelijk terug: 'Ja, sorry..' Toen kwam mijn laatste redmiddel. Met mijn zieligste gezicht zei ik dat ik net met een nachtbus vanuit Chiang Rai was gekomen. Dat scheen hem toch wel wat te doen ;). De oplossing werd gevonden: ik kreeg een ticket tot halverwege, en bij de conducteur moest ik een kaartje komen voor de rest van de reis. Dat hij daar niet eerder op was gekomen, no problemmm! De conducteur werd ook meteen verliefd op me, hij kwam steeds langs met een veelbelovende glimlach. 'I get you ticket!' En zo geschiedde. Na Hua Hin moest ik ergens anders gaan zitten. Vlak voor Chumphon kwam de conducteur nog even langs om te waarschuwen dat we er bijna waren. Wat zijn het toch een schatjes hier ;).

In Chumphon vervloekte ik mezelf dat ik me niet in had kunnen houden met souvenirs kopen: het kwartiertje lopen naar het guesthouse begonnen mijn tassen steeds zwaarder te wegen! Daar aangekomen werd ik wel erg warm ontvangen, en tot de tijd dat M&M er waren besloot ik mezelf maar eens lekker in de watten te leggen. Ice coffee, blueberry cheesecake, massage... Nog even en het was gedaan met mijn rust ;). 's Avonds haalden de eigenaresse en ik ze op, oh oh oh wat gezellig! De volgende ochtend was echter minder gezellig, want om zes uur werden we al naar de boot naar Koh Tao gebracht. Aan de westkant aangekomen vlogen de pamfletten en kreten alweer om je oren, en had een taxichauffeur ons bijna doen geloven dat hij ons op kwam halen om naar ons 'resort' te brengen. Maar het was niet gratis zoals ons beloofd was, en hier kwam hij met een of ander vaag verhaal. 'No no, free pick up!' zeiden we. Toen droop hij snel af. Gelukkig vonden we snel 'de echte', wat een leuke vent was dat. Na weer een helse tocht was de plaats van bestemming mooier dan gedacht: we hadden een prachtig hutje, net boven het strand. Het lag aan een super rustige baai, waar nog maar een ander resort zat, en er was een rustig restaurantje met heerlijk eten. Hier hebben we eigenlijk niet zo veel uitgevoerd, zwemmen, snorkelen, eten, slapen! Vooral het slapen was weer een avontuur. M&M hadden natuurlijk een mooi bed, en Iris mocht op een matrasje op een veranda liggen. Alles was zoals gewoonlijk open, of in ieder geval niet dier- en winddicht, dus ik (of vanaf nu eigenlijk Maarten) checkte alles drie keer. Vooral nadat ze een enorme spin op mijn bed hadden gezien, volgens 'sommigen' zo groot als een hand. Die nacht sliep ik wat minder..

We werden vaste klanten bij het happy hour van de buren. 'Waar gaan we naartoe..?!' Precies. Hier was niet veel voor nodig. Na een dag niks doen ben je zo duf als een konijn, en anders dan in Nederland zat er in deze cocktails zoveel alcohol dat je ervan schrok, dus het was al snel gezellig haha. (Maarrr we hebben geen dingen gedaan waar we later spijt van krijgen hoor mam.)

4 Nachten, 3 boeken en veel verbrande huid later (ondanks een hoop bewolking en natuurlijk REGEN) ging onze boot terug naar Chumphon. Dat waren de twee rotste uren van mijn vakantie. Brrr. Kotsmisselijk. Gelukkig was onze bus naar Bangkok super mooi (beenruimte!), dus daar konden we fijn bijkomen. Zo kwamen we hier dinsdagavond weer aan. De hotelkamer is misschien klein, maar we worden erg vrolijk van het heerlijke ontbijt dat we elke ochtend krijgen, en het zwembad, en de airco! Nadat Marlies en ik gister rondgebanjerd hebben in Chinatown zijn we vandaag in Ayutthaya geweest, een stad met allemaal oude tempels. We vonden een lieve tuktukchauffeur die ons drie uur rond zou rijden en ons bij enkele hoogtepunten afzette. Het was prachtig, zeker de moeite waard! En nu heb ik hoofdpijn, maar het is de laatste avond dus waar gaan we naar toe??!!

Sawadeekaaa!