Dreaming of a green spring

Op deze heerlijke luie zaterdag begonnen m´n vingers weer te kriebelen om een verhaal te schrijven. Het is een prachtige dag, dus zodra de zon ons balkon bereikt verruil ik mijn bed voor het bankje buiten. Ik ben inmiddels nogal geobsedeerd door het weer (genetisch belast? ), ik kan niet wachten tot het echt lente wordt! Elke ochtend kijk ik eerst even naar buiten hoeveel gras er ‘ bij gekomen’ is. En wat de voorspellingen zijn op weeronline. Het gaat de goeie kant op! Inmiddels ben ik ook weer aan het hardlopen, en dan zie je het werk van de zon pas echt goed. Waar ik de ene dag iemand zag langlaufen, verscheen twee dagen later een half aardappelveld waar je onmogelijk nog met latten overheen kon gaan. Dan verschijnt er een grote glimlach op m’n bezwete gezicht ;).

De afgelopen weken zijn weer voorbij gevlogen. Een van de twee vakken heb ik al afgesloten (iedereen heeft het vak gehaald, waarschijnlijk om ons stil te houden over de belachelijke organisatie, alleen de cijfers moeten we nog krijgen), wat betekent dat al ongeveer de helft van mijn tijd hier er al op zit. Gelukkig besef ik me dat maar al te goed, en probeer ik er zoveel mogelijk uit te halen. Dat lukt wel aardig, als ik me bedenk dat ik het ene weekend in Kopenhagen zit, en het volgende in Tallinn! En met Finland en Sevilla voor de boeg.. Ik heb echt een heel zwaar leven!

Het kokweekend in Kopenhagen was uiteraard erg geslaagd, alleen jammer dat er maar drie van de acht aanwezig waren ;). Maar dat mocht de pret niet drukken! Gerard heeft z’n rol als gastheer erg goed volbracht, met vooral heeerlijke ontbijtjes. ’s Avonds waren onze benen zo moe (met een lekker dutje als gevolg voor mij en Chantal), dat we wel de hele stad gezien moeten hebben. En wat voor stad! Echt een wereldstad. Daarmee vergeleken is Uppsala een dorp. Veel mooie gebouwen, er wordt geleefd, het is een beetje viezig (nou ja vergeleken met Zweden), sirenes loeien en er zijn gekke dronken mensen op elk tijdstip van de dag. En met het uitgaan in het ‘ meatpacking-district’ voelde het net alsof je in een film zat die zich afspeelt in Oost-Duitsland. Een van de hoogtepunten was ons bezoekje aan de zelfverklaarde semi-vrijstaat Christiania, weer zo’n filmmoment. Het leek een soort kinderboerderij voor mensen, met kraakpanden, overal vuurtjes en verstopte kroegjes en ‘ winkeltjes’. Het effect werd versterkt doordat het aan het schemeren was, brr spannend! Maar voor het donker wilde deze schijterd er toch wel uit.

Tallinn (Estland) was weer een heel ander verhaal. Wat een schattig stadje! Het sneeuwde de hele dag, en er was ’s ochtends amper een ziel te bekennen :P. We hebben lekker rondgewandeld warmde onszelf op in cafeetjes. De Russische kathedraal was erg indrukwekkend, een soort klein Kremlin. Wat zijn er toch een hoop mooie dingen in de wereld!
Bijna net zo gedenkwaardig als het bezoek aan het stadje zelf waren de heen- en terugreis. Met een groep van tien man (meeste huisgenoten) sliepen we twee nachten op een cruiseschip, en hadden we dus een dag in Estland. Wat een aparte wereld is zo’n cruiseschip! We hebben ons verbaasd over oude mensen die erg genoten van dit uitje en een borrel teveel ophadden. En koffers vol alcohol mee naar huis namen omdat dat op de boot een stuk goedkoper was. Er waren van die foute optredens en spelletjes die we stiekem wel leuk vonden, dus hebben we meegedaan aan de bingo haha. Uiteraard niks gewonnen.

Hier in Uppsala gaat het leven rustig door, ik geloof dat er een soort van gewenning in is getreden, want af en toe kost het me moeite om mensen mee uit te krijgen. Maar ik ga er vanuit dat dat de laatste winterdipjes zijn, dus over een weekje moet dat over zijn ;). En een momentje van rust kan ook geen kwaad. Maargoed, morgen komt het feestbeest Marjosse, dus dan gaan we de dansvloer onveilig maken!