So long, farewell, auf wiedersehen, adieu

Met een gek gevoel in mijn maag schrijf ik dan nu mijn laatste ‘reis’verhaal. Tot nu toe had, en heb, ik best wel zin om naar huis te gaan. Weer fijn papa, mama en Marlies kroelen, familie en vrienden zien, en mcKroket, Hollandse kaas en goed brood eten. Maar met elk afscheid, elk laatste etentje of feest en met elke dag dichter bij dinsdag word ik een stukje droeviger. Daarbij lijkt Uppsala elke dag een stukje mooier te worden, en vraag ik me steeds af of ik wel alles gezien en gedaan heb wat ik wilde zien en doen. Maar ik weet dat ik aardig m’n best daarvoor gedaan heb, en ik moet gewoon dankbaar zijn dat ik dit allemaal mee heb mogen maken. Want wat was het een feest!

Een aantal weken geleden proostten we (huisgenoten) op de laatste weken, met de mooie woorden van Kurt: ‘Sink the ship in style’. En dat hebben we. De laatste weken zaten vol met leuke activiteiten; feestjes, een dagje naar het pretpark Gröna Lund in Stockholm, en filmavonden. Hoogtepunt was ons eigen ‘qasque’ (een soort diner), waarbij iedereen iets maakte uit eigen land. De tafel zag er fantastisch uit: van noodles tot risotto en van fish & chips tot stamppot (die overigens best in de smaak viel!). Na afloop hebben we een semiprofessionele foto-shoot gehouden, waarvan een aantal foto’s zeker het inlijsten waard zijn thuis!

Ook waren er in de tussentijd zeer geslaagde bezoekjes uit Nederland! Cato had nogal pech met het weer; de drie dagen dat zij er was, waren nou net de dagen dat het koud en regenachtig was. Maar dat gaf ons de kans om ons cultureel (nog) meer te ontwikkelen, en dus brachten we een bezoek aan het Upplands museum in Uppsala, het Nationaal Museum in Stockholm en een net niet bezoek aan het Pippi Langkous museum. En met een saunabezoekje in Flogsta, clubavond in Snerikes en sushi eten was de Uppsala experience compleet.

Het bezoek van Chantal en Romy begon goed: vanwege de uitgaanstijden hier moesten we gelijk door naar Värmlands, de nation of love ;). Dat kon natuurlijk niet stuk. En wat vond ik het prettig om eindelijk weer eens met lange meiden te dansen!
De kokmeiden hadden meer geluk met het weer. Daarom moesten we toch echt een bezoekje brengen aan het meer, hoewel Romy het ook wel prima had gevonden om in de Botanische tuin te blijven zitten, of aan de rivier ;). Het was er door de wind toch nog behoorlijk fris, maar het spelen van een echt Zweeds spel (een soort kegelen) hield ons een beetje warm. Helaas legden we het af tegen de Zweden en Fransman. Het bezoek aan Stockholm was ook geweldig, wat hebben we veel gelachen. Wederom de Zweedse experience: lunchen en fikaën (koffie met wat lekkers) in een klein cafeetje waar de gastvrouw alles zelf bakt. Daar hebben we de lekkerste taart op die we ooit geproefd hebben!

Zelf heb ik ook wat bezoekjes aan andere landen gebracht. Eerst stond Sevilla op de planning, waar Stephanie studeert. Wat een ander (student)leven is dat! Siësta’s wanneer je er zin in hebt, eten na tienen ’s avonds en feesten tot ’s ochtendsvroeg. Stef woont midden in het centrum in een gezellig straatje, wat de sfeer compleet maakte. Ik vond het dan ook wel erg bijzonder om op het dakterras te slapen! Sevilla is een prachtige stad, wel makkelijk om te verdwalen, maar dat maakt het ook wel weer leuk. Achter elke hoek vind je een nieuw mooi pleintje of park. Minpuntje was dat Stefs huisgenoot de mazelen kreeg en dus ontzettend ziek was. Maar het was wel een hele belevenis om een ziekenhuis in Spanje van binnen te zien.. Daar wil je niet liggen!

Afgelopen donderdag kwamen we terug van de laatste Ekeby trip met Francois, Anne en Emily. Met het vliegtuig vlogen we eerst naar Helsinki. We kwamen eraan met vooroordelen, want er zijn weinig mensen enthousiast over deze stad. Deze werden helaas bevestigd; op het kleine centrum na zijn er weinig mooie gebouwen in de stad en is er niet zo veel te doen en te zien. Veel, heel veel flats. Het werkte ook niet echt mee dat de tweede dag een nationale feestdag was, waardoor alles dicht was haha. De omliggende natuur is wel erg mooi, het was dan ook een feest om op het dek van het cruiseschip, dat ons naar St. Petersburg zou brengen, te zitten en door de archipel te varen.

St. Petersburg, wow! Een groter verschil met Helsinki kan bijna niet ;). Wat een prachtige stad. We waren er bijna drie volle dagen, maar dat was echt te weinig. Ik wil terug! Overal zijn prachtige gebouwen, de rivier die overal tussendoor stroomt, en er is een hoop leven op straat. Een van de hoogtepunten was een voorstelling van het Zwanenmeer in een prachtig theater in het centrum op de eerste avond. Genieten genieten! Bij binnenkomst voelt het alsof je terug in de tijd gaat, vanwege de kroonluchters, schilderijen en stijlvolle trappen. Een kwartet dat klassieke muziek speelde maakte het plaatje compleet. En natuurlijk het ballet en vooral de muziek, een herinnering om nooit te vergeten!
De tweede dag, zaterdag, zijn we zoet geweest bij het buitenverblijf van de tsaren, Peterhof. Wat een pracht, wat een rijkdom. Er stond een enorm paleis, en nog een aantal kleine optrekjes. Er waren allerlei soorten fonteinen, bloemen en tuinen. Het meeste was perfect in symmetrie. Voor het midden van het paleis stonden heel veel gouden beelden en fonteinen, en liep er een lang kanaal naar de baai waar je op St. Petersburg uitkeek. We werden vergezeld door een aantal Russen, Anne kende namelijk twee meiden die hier studeren. Zij brachten ons op allerlei plekken waar je als toerist niet zou zijn gekomen. Zo mochten we bijvoorbeeld een kijkje nemen in de universiteit. En uiteraard werd ons meer dan genoeg wodka aangeboden!
De laatste avond hebben we aan de kade gekeken hoe de stadsbruggen open gingen. De hoofdrivier wordt namelijk gebruikt door vrachtschepen, dus van één uur ’s nachts tot ’s ochtendsvroeg erdoorheen mogen. We waren niet de enigen! Het was dan ook best bijzonder om een grote, verlichte brug open te zien gaan.
Natuurlijk kon een bezoek aan de Hermitage niet ontbreken. Het is het grootste museum in de wereld, althans, het heeft de grootste collectie, het Louvre daarentegen heeft het grootste oppervlak. Leuke feitjes die ik heb onthouden van onze saaie tourguide: als je bij elk object een halve minuut stilstaat, ben je elf jaar bezig om alles te bekijken. En: een wandeling langs alle objecten is een wandeling van tweeëntwintig kilometer! Het was dan ook niet zo vreemd dat we even niet wisten waar we heen wilden. Gelukkig bracht de tourguide ons langs de hoogtepunten met schilderijen van da Vinci, Rembrandt en Monet.

Zondagavond was het tijd om de boot terug te nemen naar Helsinki, om van daar een trein te nemen naar Turku, waar onze (ex-)huisgenoot Matti woont. Erg leuk om die weer te zien, hoewel we pas een weekje geleden afscheid hadden genomen. Hij was overdag op stage, maar ’s avonds heeft hij ons wat van de stad laten zien, en hebben we gepicknickt op een mooi strandje. Daar hebben we nog een wandeling gemaakt die ons langs de duurste huizen van Finland bracht. Turku heeft meer te bieden dan Helsinki, en is wat knusser, maar wederom was ik er niet kapot van. Wel was het een heerlijke plek om even op adem te komen na drie overvolle dagen in Rusland! Ik was het vooral een beetje zat de tourguide te zijn, die de kaart leest en waar alle vragen aan gesteld worden, en constant moet vragen of we iets harder kunnen lopen omdat we het anders echt niet allemaal gaan halen en weer eens te laat komen. Ja, met reizen komen de culturele verschillen wel heel duidelijk naar boven haha. In Turku voelde ik me niet meer geroepen een hoop te doen, dus probeerde(!) ik achteraan te lopen en beslissingen aan anderen over te laten, maar af en toe was het tempo echt zó laag dat ik toch maar weer even vooraan liep en zo het tempo opschroefde :P. Anders was ik gek geworden. Dus ik kijk des te meer uit naar de komende vakanties met andere (relatief) snelle, actieve en georganiseerde mensen ;).

En nu is het tijd om mijn koffers hier voorgoed te pakken. Ik heb ontzettend veel geleerd. Niet per se op academisch niveau (wel wat hoor ;)), maar over mensen, culturen en gewoontes. Ik heb geleerd dat je je overal thuis kan voelen. Ik heb geleerd dat ik m’n eigen boontjes kan doppen . Ik heb geleerd dat er overal fijne mensen zijn met wie je kan lachen. Maar ik heb ook geleerd dat thuis een hele fijne plek is. Want het is waar wat ‘ze’ zeggen: oost west, thuis best!