Je voudrais faire caca

Ik wil jullie thuis natuurlijk niet overladen met al te veel verhalen – het moet wel leuk blijven – maar jullie zijn natuurlijk reuze benieuwd naar Het Grote Lapland Avontuur! Vandaar dat ik er maar weer een reisverhaal in gooi! En ik geloof dat ik genoeg grappige dingen te vertellen hebben zodat de aandacht niet verslapt ;).

Na zeventien uur in een trein te hebben gezeten, met z’n zevenen in een coupé van 4m2, kwamen we moe en brak aan in Kiruna. ’s Nachts hadden we al het eerste alcoholslachtoffer, Morgane moest de wc opzoeken... Aangezien ik zojuist al de rest van dit verhaal heb geschreven, en ik dus weet dat het een beetje vies wordt, zal ik hier maar niet in details treden.
’s Avonds was het meteen al tijd voor een hoogtepunt; de hondensledetocht. A dream coming true! We werden ingepakt als mummy’s, en daar gingen we! Ik denk eigenlijk dat de foto’s wel vanzelf spreken. Met een big smile, verstopt achter een sjaal, was het puur genieten. Door het bos, over vlaktes, af en toe naar een kant toe hellen op een ijzig stuk.. en met een grote viking achter ons die de honden zachtjes aanwijzingen gaf. Tussendoor mochten we warm worden in een tipi (waarom een tipi en geen iglo snap ik niet) waar we heerlijke zalmsoep kregen. Wat hebben we goed geslapen ’s nachts! De alcohol sloegen we maar even over.
Maar dat was nog lang niet alles, zondagochtend werden we opgehaald om op sneeuwscooters naar het IJshotel te rijden. Aanvankelijk hoefde dat van mij niet zo, maar wat vond ik het gaaf!! Het was net wintersport; heuvel op, heuvel af, tussen de bomen door sjezen.. wauw! Op de meren mocht je tot 80 km/u, dat is hard op zo’n ding! Dus bleef het bij mij bij 70 ;). Je hebt namelijk niet echt het idee dat je controle hebt, aangezien je gewoon in de natuur bent, en er overal hobbels en bobbels zijn. Ook is het sturen erg zwaar. Dat was ook de reden dat Emily niet tussen de bomen wilde rijden. (‘Iris, you have seen me on a bike..’) Haha dat was ik even vergeten, maar toen ze me eraan herinnerde mocht ze van mij niet eens meer in het bos rijden. Het IJshotel was ook zeker de moeite waard, op de Royal suite na kon je alle kamers bekijken.
’s Avonds was het uiteraard tijd voor de sauna. Dat liep een beetje anders dan verwacht, want je moest ‘m zelf opstoken! Dus pas na anderhalf uur konden we eindelijk onze kleren uitdoen in de sauna :P. En ook tussendoor moest je hout in de kachel gooien. Hoogtepunt was natuurlijk de sneeuw in rennen in je badkleding! En heeeeeel snel weer terug!
’s Avonds hebben we zelf nog een beetje noorderlicht mogen ervaren. Ik was erg fanatiek, op een gegeven moment ging ik bijna elke vijf minuten naar buiten (dat is nogal wat met -30 C), maar helaas hebben we het spectaculaire moment gemist. De volgende dag spraken we namelijk twee jongens die het wel hadden gezien, prachtige foto’s hadden ze gemaakt. Maargooeed, een paar groene strepen in de lucht maakten mij ook al best blij!

Nu is het ‘normale’ leven weer begonnen. Mijn huisgenoot Francois en ik hebben een favoriete bezigheid ontwikkeld: elkaar onze taal leren. En dan mag ik bijna 21 zijn, en hij 25, het blijft natuurlijk leuk om elkaar vieze dingen te laten zeggen! Met als gevolg dat hij de hele dag, met Frans accent, ‘Ik moet poepen’ zegt. Hahaha nou dan kan je me opvegen. Inmiddels is mijn Franse vocabulaire ook aardig uitgebreid. Dus mocht ik in de toekomst een keertje over moeten geven, ik weet wat te zeggen tegen mijn Franse vrienden! (‘J’ai envie de dégueuler!’)

Een andere vermakelijke bezigheid is het opschrijven van quotes. Het gebrek aan kennis van de Engelse taal en het niet kunnen verstaan van anderen zorgt nogal eens voor grappige zinnen. Het is natuurlijk het leukst om die uit de context te lezen, dus hieronder volgt een kleine greep uit onze collectie:
• ‘How long did it take you to take a shit?’ (Kurt)
‘Just a few hours.’ (Iris)

• ‘I really try to understand Emily, but I can’t.’ (Francois)

• ‘Matti, can you give me your meat-things?’ (Iris)

• ‘I really want to vomit, but I didn’t succeed.’ (Morgane)

• ‘Don’t worry Iris, I don’t enjoy being so retarded. ‘ (Emily)

• ‘What’s bum?’ (Morgane)

• ‘What’s dumb?’ (Morgane)

• ‘What do you call that thing you throw to someone who’s drowning?’ (Emily)
‘A frisbee?’ (Onno)

• ‘I was a waitress.’ (Francois)

• ‘So Emily, can I call you dirty violent bitch?’ (Morgane)

• ‘That’s good to know for when I’m in Dutchland.’ (Francois)

Nu is het tijd voor serieuze zaken. Ik betrapte mezelf erop dat ik de vorige keer vergeten ben wat over het studeerleven te vertellen. Dat is niet zonder reden; naast het studentleven is dat namelijk verwaarloosbaar. Onder andere vanwege een incapabele student-assistent (die inmiddels ontslagen is, dus misschien wordt het beter) zijn lessen verplaatst, toegevoegd, tijden niet goed doorgegeven en materiaal verwisseld. Bovendien wordt de lat voor exchange-students in de lessen niet zo hoog gelegd, waardoor je met je ‘studeer’-groepje gerust de vragen onder elkaar kan verdelen en dus maar 1/6 van alle vragen hoeft te maken. Dat zou niet zo slim zijn, als je over die besproken onderwerpen een tentamen zou moeten maken, maar wij moeten aan het eind van dit vak een essay schrijven. En aangezien de essay- onderwerpen niet expliciet, en amper impliciet, aan bod komen, kan je tijdens de les gerust uit je neus eten (bij wijze van spreken ;) ). Feit blijft natuurlijk dat we een essay moeten schrijven, maar die hoeft pas over vier weken ingeleverd te worden. Ik was eigenlijk van plan om vandaag een opzet te schrijven, maar toen kreeg ik zóveel waarbenjij.nu-inspiratie dat ik liever hieraan ging zitten ;). Ook moest ik Wie is de mol kijken, en m’n doucheputje schoonmaken, want die liep niet meer door (bleegh, ik kwam haren van minstens vijf jaar geleden tegen). Tja, dan is je dag zo voorbij!

Ik vergeet bijna dat ik m’n eerste interessante les gehad heb, namelijk Zweeds voor Beginners! Ik lag helemaal in een deuk, de lerares deed me een beetje aan mezelf denken in Thailand. Wat een leipo :P. We moesten haar steeds nazeggen, een omdat het Zweeds nogal een melodieuze taal is moest ze daarbij ook haar hele lichaam gebruiken. ‘Nederlaaaaaaaandiska.’ ‘Austraaaaaaaaaaaalien.’ We voelden ons weer zes jaar, heerlijk.

Hej dol!

Liefs Iris