Inshallah
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
01 Juli 2012 | Jordanië, Ḑānā
Wat hebben we al veel gezien in twee weken! Het is maar goed dat ik een ("echt" ) reisdagboek bijhou en we veel foto's maken (vooral Tara kan er wat van, die klikt 3x meer foto's dan ik), anders zou ik het niet onthouden.
Na het indrukwekkende Jerash, waar je door en langs Romeinse straten en gebouwen liep, zijn we naar het Ajloun nature reserve gegaan. Hoewel het openbaar vervoer hier soms wat ingewikkeld is komen we er meestal wel aardig uit (inshallah). Gewoon veel rondvragen en (meestal) de lonely planet volgen. Als we dan binnen niet al te lange tijd en met een aantal overstappen (minibus, taxi, of gewone auto) op de plaats van bestemming zijn kan ik daar helemaal blij van worden ;). Dan denk ik, wat doen we dat toch weer goed! Ajloun was erg mooi, jammer dat de prijzen voor toegang en een gids ook erg hoog waren. Voor bijna alle trails had je een gids nodig, de slimmerds. Je kon alleen een wandeling van een uur zelf maken. Bijdehand ;) als we waren zijn we op een gegeven moment "off road" gegaan. Dat was maar goed ook, want we hebben daar weer een hele ervaring opgedaan! Onderweg nodigde een man ons namelijk uit in zijn huis. Zijn vrouw was er ook en we waren meer dan welkom. Zelfgeplukt fruit uit de tuin werd op tafel gezet en we kregen heerlijke Arabische koffie. (Handige combinatie, pruimen en koffie als het al lekker doorloopt in je darmen hihi). De man kon wat Engels praten en hij vertelde onder andere dat hij veertien kinderen had. "From one wife!" zei hij trots. En ze waren samen schattig aan het lachen. Het cultuurverschil wordt dan wel weer duidelijk. Zeker toen hij ging vertellen wat zijn kinderen deden. "Mijn ene zoon doet dit, de andere dat.." Toen bleef het stil. "En je dochters?" Die waren braaf getrouwd!
De volgende stop was het stadje Madaba. De sfeer was er erg relaxed en prettig, wat misschien iets te maken had met het feit dat er veel christenen wonen. Hierdoor zag je minder hoofddoeken en meer huid. Hier durfde ik mn knietjes net te laten zien. Madaba is beroemd om zijn mozaiken, die in verschillende kerken en musea te bezichtigen zijn. Dat klinkt erg suf, maar ik vond het wel mooi! Vooral DE bezienswaardigheid van Madaba, een mozaik als kaart van het gebied van Egypte tot Syrie. De oudste ter wereld! Middelpunt was (natuurlijk) Jeruzalem en eromheen zag je allerlei bekende plaatsnamen.
Dat het momenteel laagseizoen is merk je goed. In de musea en kerken kregen we vaak een prive rondleiding, wat voor ons natuurlijk leuk is. Zo zie je nog eens dingen die je normaal niet ziet! Een man groef op een plaats buiten wat zand weg en hop daar lag nog een mooi gekleurd mozaik! Daar werd nog aan gewerkt. En het leukste is nog dat onze "gidsen" nooit hun hand ophouden, wat de indruk wekt dat ze het doen omdat ze het leuk vinden.
Na genoeg gechilld te hebben in Madaba (mooie winkeltjeees!) hebben we een mooie dagtocht gemaakt. Met een taxi, want helaas is het buiten de hoofdstad en Aqaba (in het zuiden) niet mogelijk om een auto te huren. Een leuk meisje uit Duitsland dat alleen reist, Hannah, is met ons mee gegaan. Er kwamen veel bijbelse thema's voorbij. Eerste stop was namelijk mount Nebo, waarvandaan Mozes het beloofd land zou hebben gezien. Ik hoop dat Mozes meer geluk had met het weer, want wij konden niet ver kijken omdat het heiig was. Op een heldere dag kan je tot aan Jeruzalem kijken. Vervolgens zijn we naar de plaats geweest waarover archeologen het eens zijn dat Jezus er gedoopt moet zijn geweest. Op die plek is alleen nog een kleine bron, verderop stroomt de Jordaan. Natuurlijk wilde ik dat heilige water wel eens voelen dus hebben Hannah en ik in de rivier gestaan. Ik vond het wel bijzonder. De sfeer was wel apart. Aan de overkant ligt namelijk Israel, zodat je aan beide kanten in de gaten wordt gehouden door militairen met grote geweren. Dat die paar meters zo'n groot verschil maken! Aan de overkant was een grote groep Amerikanen ook aan het pootjebaden. Ze zongen vervolgens samen een lied, wat me eerst een beetje melig maakte maar wat stiekem ook wel mooi was. Deze bijzondere dag was nog niet ten einde, want de taxichauffeur bracht ons naar Amman beach aan de Dode Zee. Hoewel het het strand was voor toeristen liepen er heel veel gesluierde vrouwen rond. Gelukkig ook wat bikini's, dus dat deden wij ook lekker. Wat een bizarre ervaring, je laat je vallen in het water en plof je wordt omhoog geduwd! Ik lag in een deuk! Je kon er je eigen modderpakking regelen dus hebben we onszelf eens lekker ingesmeerd. Vervolgens als een gek naar de douches gelopen, want bij het afspoelen kon ik mn ogen niet vermijden. En dat doet pijn!! Het resultaat was het echter meer dan waard, want onze huid voelde zo zacht als babybilletjes. De zonsondergang achter de bergen in Israel was adembenemend. Moe maar voldaan zat ik in de terugweg in de auto. Het schemerlicht maakte de bergen nog mooier en zo hadden we een geluksmomentje.
Hoewel ik dus graag mijn oogjes had dichtgedaan moesten we met Hannah natuurlijk de wedstrijd tussen Duitsland en Italie kijken. Net als de avond ervoor keken we naar het EK in een cafe naast het hotel. De eigenaar had wederom speciaal voor ons de beste plekken vrij gehouden door een krukje op de bank te zetten. En zo zaten we als enige vrouwen tussen een man of dertig. Kopje thee en een shisha erbij en we hebben er weer een unieke ervaring bij! Vanavond hopen we hier de finale te kunnen zien (inshallah), maar ik heb niet al te veel hoop op goed bereik hier.
Van Madaba zijn we via Wadi Mujib (de Grand Canyon van Jordanie) naar Karak gegaan, waar een beroemd kruisvaarderskasteel staat. We hadden wederom een hele vriendelijke en goedlachse taxichauffeur. Ook waren we erg blij met zijn muzieksmaak. Voor het eerst in de vakantie hoorden we wat anders dan kattengejank (echt waar, ik vind het maar niks de muziek hier). Maar met deze chauffeur bounceten we lekker: Wilde Ones, Mosa Mosa, het kwam allemaal voorbij! En dat op Amman FM. In Karak zijn we gestrand, omdat er geen bussen meer reden (vrijdagmiddag). Dat geloofden we eerst niet (ze willen natuurlijk dat je bij hun vriendjes in het hotel slaapt), maar na het veel rondgevraagd te hebben bleek het toch zo te zijn. Geen probleem, wij zijn zo flexibel (inshallah inshallah). Dus zijn we in een shabby hotel blijven slapen en hebben we heerlijk gegeten in een volgens de lonely planet heel goed restaurantje. Gister zijn we in Dana aangekomen. Een heel oud minidorpje waar we een fantastisch backpackershotel hebben. Je hebt hier uitzicht op een grote vallei dat het begin is van het Dana nature reserve. Volgens het museumpje in het visitor centre komen hier drie continenten samen en dat zie je in de verscheidenheid van planten, bomen en dieren. Er leven hier ook wolven, die we gisteren dachten te horen! Ik twijfel of het geen honden waren, maar een van de mannen hier verzekerde me dat het om wolvengejank ging. Spannend, want we gaan vanaf morgen een driedaagse tocht maken naar Petra (inshallah)! Met overnachting in de wildernis hihi. Uiteraard gaan er gidsen mee die goed vuur kunnen maken, dus over wilde dieren maak ik me niet druk. Wel over het aantal uren lopen (6 tot 9), deels in de zon. Maar het wordt vast fantastisch (inshallah). Morgen lopen we door de Paradise kloof, die zo genoemd wordt vanwege al het water dat er stroomt. Ook is er veel schaduw, dus die eerste dag komen we wel door. En dan zijn er nog maar twee te gaan ;).
Bedankt voor alle lieve berichtjes, erg leuk om te lezen!
Heel veel liefs!
Na het indrukwekkende Jerash, waar je door en langs Romeinse straten en gebouwen liep, zijn we naar het Ajloun nature reserve gegaan. Hoewel het openbaar vervoer hier soms wat ingewikkeld is komen we er meestal wel aardig uit (inshallah). Gewoon veel rondvragen en (meestal) de lonely planet volgen. Als we dan binnen niet al te lange tijd en met een aantal overstappen (minibus, taxi, of gewone auto) op de plaats van bestemming zijn kan ik daar helemaal blij van worden ;). Dan denk ik, wat doen we dat toch weer goed! Ajloun was erg mooi, jammer dat de prijzen voor toegang en een gids ook erg hoog waren. Voor bijna alle trails had je een gids nodig, de slimmerds. Je kon alleen een wandeling van een uur zelf maken. Bijdehand ;) als we waren zijn we op een gegeven moment "off road" gegaan. Dat was maar goed ook, want we hebben daar weer een hele ervaring opgedaan! Onderweg nodigde een man ons namelijk uit in zijn huis. Zijn vrouw was er ook en we waren meer dan welkom. Zelfgeplukt fruit uit de tuin werd op tafel gezet en we kregen heerlijke Arabische koffie. (Handige combinatie, pruimen en koffie als het al lekker doorloopt in je darmen hihi). De man kon wat Engels praten en hij vertelde onder andere dat hij veertien kinderen had. "From one wife!" zei hij trots. En ze waren samen schattig aan het lachen. Het cultuurverschil wordt dan wel weer duidelijk. Zeker toen hij ging vertellen wat zijn kinderen deden. "Mijn ene zoon doet dit, de andere dat.." Toen bleef het stil. "En je dochters?" Die waren braaf getrouwd!
De volgende stop was het stadje Madaba. De sfeer was er erg relaxed en prettig, wat misschien iets te maken had met het feit dat er veel christenen wonen. Hierdoor zag je minder hoofddoeken en meer huid. Hier durfde ik mn knietjes net te laten zien. Madaba is beroemd om zijn mozaiken, die in verschillende kerken en musea te bezichtigen zijn. Dat klinkt erg suf, maar ik vond het wel mooi! Vooral DE bezienswaardigheid van Madaba, een mozaik als kaart van het gebied van Egypte tot Syrie. De oudste ter wereld! Middelpunt was (natuurlijk) Jeruzalem en eromheen zag je allerlei bekende plaatsnamen.
Dat het momenteel laagseizoen is merk je goed. In de musea en kerken kregen we vaak een prive rondleiding, wat voor ons natuurlijk leuk is. Zo zie je nog eens dingen die je normaal niet ziet! Een man groef op een plaats buiten wat zand weg en hop daar lag nog een mooi gekleurd mozaik! Daar werd nog aan gewerkt. En het leukste is nog dat onze "gidsen" nooit hun hand ophouden, wat de indruk wekt dat ze het doen omdat ze het leuk vinden.
Na genoeg gechilld te hebben in Madaba (mooie winkeltjeees!) hebben we een mooie dagtocht gemaakt. Met een taxi, want helaas is het buiten de hoofdstad en Aqaba (in het zuiden) niet mogelijk om een auto te huren. Een leuk meisje uit Duitsland dat alleen reist, Hannah, is met ons mee gegaan. Er kwamen veel bijbelse thema's voorbij. Eerste stop was namelijk mount Nebo, waarvandaan Mozes het beloofd land zou hebben gezien. Ik hoop dat Mozes meer geluk had met het weer, want wij konden niet ver kijken omdat het heiig was. Op een heldere dag kan je tot aan Jeruzalem kijken. Vervolgens zijn we naar de plaats geweest waarover archeologen het eens zijn dat Jezus er gedoopt moet zijn geweest. Op die plek is alleen nog een kleine bron, verderop stroomt de Jordaan. Natuurlijk wilde ik dat heilige water wel eens voelen dus hebben Hannah en ik in de rivier gestaan. Ik vond het wel bijzonder. De sfeer was wel apart. Aan de overkant ligt namelijk Israel, zodat je aan beide kanten in de gaten wordt gehouden door militairen met grote geweren. Dat die paar meters zo'n groot verschil maken! Aan de overkant was een grote groep Amerikanen ook aan het pootjebaden. Ze zongen vervolgens samen een lied, wat me eerst een beetje melig maakte maar wat stiekem ook wel mooi was. Deze bijzondere dag was nog niet ten einde, want de taxichauffeur bracht ons naar Amman beach aan de Dode Zee. Hoewel het het strand was voor toeristen liepen er heel veel gesluierde vrouwen rond. Gelukkig ook wat bikini's, dus dat deden wij ook lekker. Wat een bizarre ervaring, je laat je vallen in het water en plof je wordt omhoog geduwd! Ik lag in een deuk! Je kon er je eigen modderpakking regelen dus hebben we onszelf eens lekker ingesmeerd. Vervolgens als een gek naar de douches gelopen, want bij het afspoelen kon ik mn ogen niet vermijden. En dat doet pijn!! Het resultaat was het echter meer dan waard, want onze huid voelde zo zacht als babybilletjes. De zonsondergang achter de bergen in Israel was adembenemend. Moe maar voldaan zat ik in de terugweg in de auto. Het schemerlicht maakte de bergen nog mooier en zo hadden we een geluksmomentje.
Hoewel ik dus graag mijn oogjes had dichtgedaan moesten we met Hannah natuurlijk de wedstrijd tussen Duitsland en Italie kijken. Net als de avond ervoor keken we naar het EK in een cafe naast het hotel. De eigenaar had wederom speciaal voor ons de beste plekken vrij gehouden door een krukje op de bank te zetten. En zo zaten we als enige vrouwen tussen een man of dertig. Kopje thee en een shisha erbij en we hebben er weer een unieke ervaring bij! Vanavond hopen we hier de finale te kunnen zien (inshallah), maar ik heb niet al te veel hoop op goed bereik hier.
Van Madaba zijn we via Wadi Mujib (de Grand Canyon van Jordanie) naar Karak gegaan, waar een beroemd kruisvaarderskasteel staat. We hadden wederom een hele vriendelijke en goedlachse taxichauffeur. Ook waren we erg blij met zijn muzieksmaak. Voor het eerst in de vakantie hoorden we wat anders dan kattengejank (echt waar, ik vind het maar niks de muziek hier). Maar met deze chauffeur bounceten we lekker: Wilde Ones, Mosa Mosa, het kwam allemaal voorbij! En dat op Amman FM. In Karak zijn we gestrand, omdat er geen bussen meer reden (vrijdagmiddag). Dat geloofden we eerst niet (ze willen natuurlijk dat je bij hun vriendjes in het hotel slaapt), maar na het veel rondgevraagd te hebben bleek het toch zo te zijn. Geen probleem, wij zijn zo flexibel (inshallah inshallah). Dus zijn we in een shabby hotel blijven slapen en hebben we heerlijk gegeten in een volgens de lonely planet heel goed restaurantje. Gister zijn we in Dana aangekomen. Een heel oud minidorpje waar we een fantastisch backpackershotel hebben. Je hebt hier uitzicht op een grote vallei dat het begin is van het Dana nature reserve. Volgens het museumpje in het visitor centre komen hier drie continenten samen en dat zie je in de verscheidenheid van planten, bomen en dieren. Er leven hier ook wolven, die we gisteren dachten te horen! Ik twijfel of het geen honden waren, maar een van de mannen hier verzekerde me dat het om wolvengejank ging. Spannend, want we gaan vanaf morgen een driedaagse tocht maken naar Petra (inshallah)! Met overnachting in de wildernis hihi. Uiteraard gaan er gidsen mee die goed vuur kunnen maken, dus over wilde dieren maak ik me niet druk. Wel over het aantal uren lopen (6 tot 9), deels in de zon. Maar het wordt vast fantastisch (inshallah). Morgen lopen we door de Paradise kloof, die zo genoemd wordt vanwege al het water dat er stroomt. Ook is er veel schaduw, dus die eerste dag komen we wel door. En dan zijn er nog maar twee te gaan ;).
Bedankt voor alle lieve berichtjes, erg leuk om te lezen!
Heel veel liefs!
-
01 Juli 2012 - 10:58
Jolijn:
Wauw! Klinkt werkelijk voortreffelijk allemaal (vooral die pruimen in combinatie met Arabische koffie :P) hahaha en hoor je de hele dag niks anders dan inshallah??
Geniet die laatste twee weken (wat gaat dat snel vooooorbij!)
We zien elkaar snel (Deo Volente ;)
Kusje! -
01 Juli 2012 - 13:08
M&M:
Ola chica! Wat een fantastische ervaringen weer! Wat gaaf dat jullie die tocht naar Petra gaan maken, moet heel bijzonder zijn! En nu dus genieten van Dana? Prachtige plek is het he! Heb je al in de Honeymoonsuite gekeken of je onze namen kan vinden? (en die van Sofie en Job;)) Geniet van de laatste weken, we denken aan je!
Maarten & Marlies -
01 Juli 2012 - 13:21
Kaboutertje:
Heeeee rooie reus! Leuk verhaal weer maar kom maar snel gewoon weer terug naar Utrecht, ik heb zin om bij je te komen logeren:) Oh en eerwaarde anneliekje heeft ons zowaar bij haar in Catzand uitgenodigd!! Dat wordt beesten op de camping!! :P -
01 Juli 2012 - 13:36
Anouk Netten:
Wow iris, klinkt wanzinnig!! Geniet er nog even van!x -
01 Juli 2012 - 19:45
Papa En Mama:
Ha Lieverd
wat een fantastisch reisverhaal weer. Fijn om te lezen dat je het zo goed naar je zin hebt en wat een afwisseling in ervaringen.
Ik hoop dat je geen wolven achter je aan krijgt zoal in het lied van drs P. over de troika in de sneeuw.
Blijf genieten en drink voldoende water!
Liefs
-
02 Juli 2012 - 18:44
Annelieke:
Ik ben jaloers!!
-
02 Juli 2012 - 19:59
"Tante Wil":
Ga jij in de toekomst het werk van Floortje Dessing overnemen? Wat een fantastisch reisverslag! Ik wens je voor de volgende twee weken nog veel inspiratie, hoewel dat in Petra vanzelf wel bij jou zal gaan opborrelen. Ben nu al benieuwd naar dat verslag!
-
05 Juli 2012 - 12:36
Chantal:
Heee lieve ier,
Weer genieten zo'n heerlijk reisverslag van jou! Wat een gave ervaringen allemaal zeg en volgens mij heel bijzonder om van zo dichtbij n totaal andere cultuur mee te maken...
geniet ervan!!!
xx
PS had bij je vorige verhaal vanuit de trein gereageerd maar die reactie is niet helemaal aangekomen volgens mij -
08 Juli 2012 - 07:35
Nicole:
Hey Ier! Wat een reis man, geweldig! Ik ben tot 22 juli in NL, wanneer kom jij terug? Anneliekje zei de 15e, als dat zo is kunnen we elkaar nog even zien!
Geniet nog even van je vakantie, en hopelijk tot snel! Liefs -
08 Juli 2012 - 12:15
Jolien:
Op m'n vrije zondag maar eens even tijd genomen je verslag te lezen. Wauw wauw, wat een cultuur en die mozaiken gaaf! Volgens mij is dit echt een unieke trip Ier :). Geniet nog even daar en ik kijk uit naar de mooie foto's! Liefs -
03 Augustus 2012 - 10:50
Discover Jordan Tours:
Ook nieuwsgierig geworden naar dit fascinerende en meest veilige land van het Midden-Oosten? Het gedreven, internationaal georienteerde team van Discover Jordan staat voor u klaar om u een onvergetelijke reis te bezorgen die volledig aangepast kan worden aan al uw wensen. Kamperen in de Wadi Rum woestijn met de oorspronkelijke bewoners de bedoeienen, je laten overdonderen door de pracht van Petra of duiken in de Rode Zee? Geen probleem: www.discoverjordan.com of Discover Jordan Tours op facebook!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
